Ρεβυθοκεφτέδες μέσα σε αραβικές πίτες τυλιγμένοι, με μπόλικη σαλάτα και σάλτσα ταχινιού. Ακούγεται λιγωτικό; Μπορεί και να είναι λίγο, αλλά ευτυχώς υπάρχει το μπόλικο λεμονάκι να τα ισορροπήσει τα πράγματα. Τα λέω φαλάφελ και όχι ρεβυθοκεφτέδες γιατί είναι αρωματισμένα με μπόλικα μπαχαρικά, σε αντίθεση με τους δικούς μας που είναι λίγο πιο ήπιοι. Να έχετε στο νου σας ότι αν δεν σας αρέσουν τα μπαχάρια, αυτή η συνταγή δεν είναι για σας.
Σε αυτό το σημείο να σας τονίσω ότι το μείγμα των μπαχαρικών που χρησιμοποιείται δεν είναι σταθερό. Είναι όπως οι δικοί μας κεφτέδες εδώ, στους οποίους το κάθε μέρος βάζει άλλα υλικά ή αρωματικά. Ε, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα Φαλάφελ. Έκαστος βάζει ότι μυρωδικό θέλει. Η βάση όμως είναι ότι είναι πικάντικα και βαθιά αρωματικά. Εγώ θα σας παραθέσω το συνδυασμό που έφτιαξα και απόλαυσα.
Έπειτα, ναι είναι σουβλάκια, τουτέστιν, τζανκ, αλλά πιο υγιεινό τζανκ από αυτό, δύσκολα θα βρείτε. Ο συνδυασμός του οσπρίου με το ταχίνι, δυο από τις θρεπτικότερες τροφές έβερ, με τα λαχανικά, συγχωρεί εύκολα το γεγονός ότι οι κεφτέδες είναι τηγανιτοί και δεν γίνονται στον φούρνο. Είναι επιπλέον πλήρως νηστίσιμο φαγητό.
Τέλος, λέμε σουβλάκια και σκεφτόμαστε ότι θα είναι εύκολα στην ετοιμασία τους και γρήγορα. Όταν τελείωσα η κουζίνα ήταν σαν βομβαρδισμένη και εγώ ψόφια. Άξιζε; Θα σας πω ότι ναι, διότι έφτιαξα αρκετά φαλάφελ για 3 δόσεις (2 άτομα είμαστε) και έβαλα τα υπόλοιπα στην κατάψυξη για άλλη φορά.
Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι αυτή η συνταγή χρειάζεται προετοιμασία από την προηγούμενη ημέρα.
Θα σας δείξω το σύνολο του τραπεζιού, που ήταν αυτό:
Αρκετά να χορτάσει μικρός στρατός. Μας έμειναν και για τις επόμενες μέρες (πληθυντικός) |
Υλικά για 5-6 φαγανά άτομα:
Για τα φαλάφελ:
- 1/2 κιλό ρεβίθια
- Λίγη σόδα μαγειρική
- 1 ματσάκι μαϊντανό
- 1 ματσάκι δυόσμο
- 3 φρέσκα κρεμμυδάκια
- 1/4 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις (μπορεί να χρειαστεί παραπάνω πάντως) + λίγο ακόμα για το πλάσιμο
- 1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν
- 4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
- 4 κουταλιές της σούπας ταχίνι
- χυμός από 2 λεμόνια (αν θέλετε μπορείτε να βάλετε και ξύσμα αλλά δεν νομίζω ότι δένει ιδιαίτερα)
- Αλάτι (όσο θέλετε εσείς, ώστε να σας είναι εντάξει στη γεύση)
- 1 κουταλιά της σούπας πάπρικα κόκκινη γλυκιά
- 1 κουταλάκι ρίγανη ξερή
- 1 κουταλάκι θυμάρι ξερό
- 1 φακελάκι σουσάμι
- 1 φακελάκι κουκουνάρι
- όσο πιπέρι καγιέν αντέχετε (ή και καθόλου, αλλά ας είναι λίγο σπάισυ. Εγώ έβαλα από το λαδάκι με τις τσούσκες που έχω) ή χαρίσα αν έχετε
- Προαιρετικά: μισό κουταλάκι κύμινο τριμμένο και ένα κουταλάκι ξερό κόλιανδρο
- Ηλιέλαιο για το τηγάνισμα
Για τη σάλτσα ταχινιού:
- 1/4 κούπα ταχίνι
- Χυμό ενός λεμονιού
- 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
- αλάτι
- λίγο σκόρδο (αν βάλετε φρέσκο, μια σκελίδα ολόκληρη, αν βάλετε σκόνη, μια πρέζα
Για τα σουβλάκια:
- Αραβικές πίτες (πήρα αυτές που στο σούπερ μάρκετ περιγράφονται ως λιβανέζικο ψωμί, και είναι σαν μεγάλες αραβικές πίτες)
- 4 μικρά αγγουράκια
- 2 ντομάτες
- μισό κεφάλι σαλάτα iceberg
- ελαιόλαδο, αλάτι, λεμόνι, λίγο κόλιανδρο φρέσκο ή μαϊντανό
Εκτέλεση:
Αποβραδίς, βάζουμε τα ρεβίθια σε μια λεκανίτσα με μπόλικο νερό και λίγη σόδα.
Επίσης, ετοιμάζουμε τη σως ταχινιού, ανακατεύοντας όλα τα υλικά σε ένα βαζάκι με καπάκι και κουνώντας αυτό το βαζάκι μανιασμένα ώσπου να ενωθούν τα υλικά. Αν χρησιμοποιήσουμε φρέσκο σκόρδο, βάζουμε τη σκελίδα ολόκληρη στο βάζο, άκοφτη, ώστε να την απομακρύνουμε το πρωί. Αν η σως γίνει πολύ κρεμώδης και δεν μας αρέσει αυτό, τη σπάμε με λίγο νεράκι ανακατεύοντας ώσπου να πάρει την υφή που θέλουμε. Το σημειώνω αυτό επειδή το ταχίνι είναι περίεργο υλικό και αντιδρά παράξενα γενικώς. Όταν είναι έτοιμη η σάλτσα, τη βάζουμε στο ψυγείο να τραβήξει, ώσπου να τη σερβίρουμε.
Την επόμενη ημέρα, ξεπλένουμε καλά τα ρεβίθια και τα βάζουμε στην χύτρα να βράσουν. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προβρασμένα ρεβίθια κονσέρβας, αλλά γενικά αντιπαθώ τις κονσέρβες για τέτοια είδη. Όταν ετοιμαστούν, τα αδειάζουμε σε σουρωτήρι, τα ξανα-ξεπλένουμε.
Τώρα, θα ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα υλικά. Πλένουμε σχολαστικά τα μυρωδικά και τα κρεμμύδια, και τα κόβουμε.
Περνάμε πρώτα το σουσάμι και μετά το κουκουνάρι από ένα αντικολλητικό τηγανάκι, χώρια, ίσα να πάρουν χρώμα και τα δυο.
Παίρνουμε το πολυαγαπημένο μας μπλέντερ, και αδειάζουμε μέσα τα ρεβίθια μας. Αν δεν χωράνε όλα τα κάνουμε σε δυο τρεις δόσεις. Σημαντικό είναι, τα υπόλοιπα υλικά να περάσουν όλα από το μπλέντερ με τουλάχιστον μια δόση ρεβίθια- δηλαδή, να μην αλεστούν μοναχά τους, αλλά με ρεβίθια μαζί.
Ραβδομπλέντερ |
Οπότε στο μπλέντερ βάζουμε κάθε φορά τα εξής υλικά: ρεβίθια, μαϊντανό, δυόσμο, κρεμμυδάκια, κουκουνάρια,ελαιόλαδο, ταχίνι, χυμό λεμονιού. Δεν θα βάλουμε: μπαχαρικά, αλεύρι, μπέικιν, σουσάμι. Αλέθουμε ώσπου να γίνουν ένας απαλός πουρές και αδειάζουμε σε μια λεκανίτσα.
Όταν τελειώσουμε με το μπλέντερ, και έχουμε αλέσει όλα τα υλικά, προσθέτουμε στην λεκάνη τα ξερά μυρωδικά, τα μπαχαρικά, το αλεύρι, το μπέικιν και το ψημένο σουσάμι, και τα ζυμώνουμε με το χέρι μας, να ενωθούν τα πάντα παντού. Φροντίζουμε να παίρνουμε πάντα και υλικό από τον πάτο και τις άκρες της λεκάνης με το χέρι μας. Αφήνουμε τη ζύμη λίγο να ξεκουραστεί.
Πλάθω κουλουράκια. |
Τα πλάθουμε σαν πλακουτσωτά σουτζουκάκια (αν τα τυλίξουμε. Αν τα σερβίρουμε τα κάνουμε ότι σχήμα θέλουμε), βρέχοντας τα χέρια μας με λίγο αλεύρι, και τα αραδιάζουμε να τα ετοιμάσουμε για το τηγάνισμα.
Αν έχετε φριτέζα, τηγανίστε τα εκεί. Αν όχι, τηγανίστε τα σε τηγάνι βαθύ, με αρκετό λάδι, σε δυνατή φωτιά. Δοκιμάστε πρώτα με ένα, να δείτε αν διαλύεται. Αν διαλύεται, προσθέστε αλευράκι, ώσπου να σταματήσει να διαλύεται.
Σε αυτό το σημείο να τονίσω τα εξής για το τηγάνισμα αυτών των κεφτέδων:
- Δεν βάζουμε ποτέ στο τηγάνι παραπάνω από 3-4 κομμάτια
- Περιμένουμε να κάψει καλά το λάδι
- Μεταξύ των τηγανιών, αφήνουμε το λάδι να ξανακάψει
- Ποτέ μα ποτέ δεν χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία του ματιού κατά τη διάρκεια του τηγανίσματος.
Αλλιώς, θα πάθετε ότι έπαθα εγώ, αχρηστεύοντας ένα τηγάνι λάδι και μια τηγανιά κεφτέδες:
Καταστροφή! |
Τα τηγανίζουμε λοιπόν 3-3 ή το πολύ, 4-4 μαζί, για 2-3 λεπτά από κάθε πλευρά, και βγάζοντας τα, τα ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί για να τραβήξει την περίσσια του λαδιού.
Όσο αυτά τηγανίζονται, ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα:
Ετοιμάζοντας πακετάκι |
Κόβουμε ένα κομμάτι ικανό, λαδόχαρτο. Το βρέχουμε κάτω από τη βρύση, τσαλακώνοντάς το. Το ζουλάμε λίγο με το χέρι να φύγουν τα πολλά νερά. Τυλίγουμε με αυτό, όπως είναι βρεγμένο, τις πίτες, και τις περνάμε ένα λεπτό από τα μικροκύματα, για να μαλακώσουν και να ζεσταθούν οι πίτες, μέσα στο υγρό πακετάκι τους. Γίνονται αφράτες και υπέροχες.
Ετοιμάζουμε τη σαλάτα που θα μπει στις πίτες: ψιλοκόβουμε τα σαλατικά (εμείς τα κάναμε σκέτα σε στικ, αλλά ήτο θέμα τεμπελιάς. Το σωστό είναι να κοπούν μικροσκοπικά κυβάκια και να ντυθούν με σάλτσα), τα ανακατεύουμε με το αλάτι, το ελαιόλαδο, τον χυμό λεμονιού και τον κόλιανδρο (μαϊντανό αν δεν μας αρέσει), και τα αδειάζουμε σε μια μικρή σαλατιέρα.
Σε άλλο πιάτο αραδιάζουμε τις πίτες.
Σε τρίτο πιάτο αραδιάζουμε τους κεφτέδες.
Σερβίρουμε και την σάλτσα στο τραπέζι.
Και έτοιμο το φαγητό, να λερωθούμε παρέα με ταχίνια και λάδια που τρέχουν:
Παίρνουμε μια πίτα, την πασαλείβουμε με ταχινο-σως, βάζουμε σαλάτα, τους κεφτέδες, τυλίγουμε σε σφιχτό ρολό, και μπουκώνουμε ευχαριστημένοι.
Σημείωση:
Το φαγητό θέλει οπωσδήποτε τη σαλάτα, για να το δροσίσει. Προτείνω, αν δεν σας φτάνει η σαλάτα, να το συνοδέψετε με ένα δροσερό αιράνι.
Ετοιμάστε το σπίτι σας, ανακατεύοντας μια αγελαδίτσα (το γιαούρτι, όχι το ζώο), σε μια κανάτα, με νερό τόσο ώστε να γίνει ρόφημα. Προσθέστε ψιλοκομμένο δυόσμο και πάγο για πρόσθετο εφέ και για να σας περάσουν για πολύ ψαγμένους με την παράδοση κιέτς.
No comments:
Post a Comment