Κανελόνια με σπανάκι και ρικότα

Αυτό το φαγητό είναι ένας υπέροχος τρόπος για να κρύψετε το σπανάκι από τα παιδάκια. Είναι νοστιμότατο, αρκούντως μπελαλίδικο και οπτικά ικανοποιητικό, σε σημείο να το βγάζετε και σε κάνα τραπέζι και να πουλάτε τρελή μούρη. Επίσης, καταψύχεται ωραιότατα- ρίχνετε ένα πυρέξ στην κατάψυξη και το έχετε για την ώρα εκείνη τη δύσκολη που τόσο θέλετε να μαγειρέψετε αλλά δεν έχετε πλέον κουράγιο ή χρόνο. Να, για του λόγου το αληθές:

Μοιάζει καμένο αλλά δεν είναι, ορκίζομαι.

Να, δεν είναι καμένο.

Σκοροφαγωμένη γωνίτσα

Υλικά:

1 πακέτο κανελόνια

1 πακέτο σπανάκι σε φύλλα κατεψυγμένο

2 κρεμμύδια μέτρια, καθαρισμένη και ψιλοκομμένα

1 κουτί ντομάτα τριμμένη (έτοιμο σκεύασμα αντί για σκέτο χυμό)

1 κουτί ρικότα (περίπου 200 γρ., στο σούπερ μάρκετ έτοιμο) ή ανθότυρο

2 κουταλιές της σούπας ντοματοπελτέ

1 ποτήρι γάλα (ίσως και δεύτερο)

300 γρ. τυρί τριμμένο (χρησιμοποιώ μείγμα kerrygold και γραβιέρας πικάντικης- δουλειά γίνεται και με λιγότερο τυρί βέβαια, απλά μου αρέσει να είναι πλούσια η κρούστα)

Μπαχαρικά: αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο

Ελαιόλαδο λίγο

Εκτέλεση: 

Σπανάκι κάθεται μοναχό του

Ετοιμάζουμε τη γέμιση. Σε μια κατσαρόλα μεγαλούτσικη, τσιγαρίζουμε το ένα κρεμμύδι σε λίγο ελαιόλαδο μέχρι να μαλακώσει (όχι να ροδίσει). Ρίχνουμε τις δυο κουταλιές πελτέ, να πάρουν μια σβούρα στο λαδάκι, και προσθέτουμε το σπανάκι, όπως είναι παγωμένο από την κατάψυξη. Αυτό θα τσιτσιρίσει, θα κάνει φασαρία και θα βγάλει ατμούς, αλλά μην τρομάξετε, όλα καλά. Ανακατεύουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, περιμένοντας το σπανάκι να λιώσει/βράσει. Το αφήνουμε σε μέτρια φλόγα ώσπου να πιει το ζουμάκι του όλο, να έχει ελάχιστα υγρά. Τότε προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και λίγο μοσχοκάρυδο, το αδειάζουμε σε ένα καθαρό μπολ και το αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει λίγο. Μόλις κρυώσει λίγο προσθέτουμε την ρικότα ή το ανθότυρο και ανακατεύουμε καλά να πάει παντού. 

Σαλτσούλα

Άδεια κανελόνια-μοναχή γέμιση

Στην κατσαρόλα που φτιάξαμε το σπανάκι, χωρίς να την πλένουμε  ρίχνουμε λίγο λαδάκι ακόμα και τσιγαρίζουμε το δεύτερο κρεμμύδι. Μόλις πάρει χρώμα, προσθέτουμε την ντομάτα, αλάτι, πιπέρι και αφήνουμε να βράσει δέκα λεπτάκια περίπου, ώσπου να δέσει λίγο. Μπορούμε να βάλουμε και λίγο ριγανίτσα, αλλά όχι πολύ, δεν θέλουμε να πρωταγωνιστεί. Ίσα για το άρωμα μια πρέζα.

Αραδιάζουμε τα κανελόνια, ωμά όπως είναι από το κουτί τους, σε ένα πυρέξ. Παίρνουμε ένα κουταλάκι του γλυκού, και γεμίζουμε τα κανελόνια ένα ένα, με υπομονή, βάζοντας γέμιση με το κουτάλι, και σπρώχνοντας τη μέσα με το χερούλι του κουταλιού. Τα γεμίζουμε επαρκώς, αλλά όχι δραματικά. Να έχουν λίγο αέρα. 

Όταν γεμίσουν, αραδιασμένα στο ταψί, η όψη τους θα είναι έτσι. Μην σας απασχολεί αν δεν είναι όμορφα γεμισμένα, θα σκεπαστούν και δεν θα φαίνεται τίποτε. 

Αδειάζουμε από πάνω τους τη σάλτσα που ετοιμάσαμε, να πάει παντού: 

Καλύπτουμε το ταψί με γάλα (ίσως να χρειαστούν και δυο ποτήρια, το βλέπετε επί τόπου, αρκεί να σκεπαστούν εντελώς τα κανελόνια με αυτό).

Πασπαλίζουμε από πάνω το μείγμα των τριμμένων τυριών της επιλογής σας. Τώρα αυτό, επειδή θα έχει αρκετό υγρό στο ταψί, ενδεχομένως να βουλιάζει λίγο μέσα στο γάλα, αλλά μην σας απασχολεί αυτό, όπως θα εξατμίζονται τα υγρά, θα μένει το υπέροχο τυρί. Απλά φροντίστε να φτιάξετε ένα ομοιόμορφο στρώμα τυριού. Αν εξέχει καμία γωνία κανελόνι από το ζουμί, παρεμπιπτόντως, το σπρώχνετε μέσα μετά από περίπου 10 λεπτάκια ψήσιμο, που θα έχουν μαλακώσει, οπότε μην σας πιάσει άγχος να είναι όλα τέλεια.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, αντιστάσεις πάνω κάτω, για περίπου 40 λεπτά στους 190, ή ώσπου να ροδίσει το τυρί.

Καλή σας επιτυχία!!

Πίτσα μαμίσια!

Η πίτσα αυτή ονομάζεται μαμίσια, γιατί δεν είναι η υπέροχη Ναπολιτάνικη πίτσα που θα φας στα καλά  ιταλικά εστιατόρια, ούτε είναι η πίτσα που θα φας από τη Ντόμινοζ. Είναι η πίτσα εκείνη που έφτιαχνε η μαμά και μύριζε όλο το σπίτι λιωμένο κίτρινο τυρί και ρίγανη. Και είναι τόσο μα τόσο γλήγορη που και εύκολη που δεν θα το πιστεύετε. (δηλαδή, γρήγορη στην ετοιμασία της, γιατί πάλι θέλει χρόνο για να ψηθεί και να φουσκώσει). Θα δείτε πολλές τεμπέλικες λύσεις, αλλά ποιος είπε ότι το μαγείρεμα πρέπει πάντοτε να είναι εξουθενωτικό;

Υλικά:

Για τη ζύμη:

• 750 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 2 φακελάκια μαγιά ξερή στιγμής
• Χλιαρό νερό (όσο πάρει)
• Αλάτι
• Ελαιόλαδο

Για πάνω της:

• 1 βάζο έτοιμη σάλτσα ντομάτας της αρεσκείας σας (βάζω με ελιές συνήθως)
• 300 γρ. καπνιστή μπριζόλα
• 400 γρ. κίτρινα μαλακά τυριά τριμμένα (γκούντα, έμμενταλ, και κάποιο λίγο αλμυρό και πικάντικο, τύπου μια γραβιέρα)
• 2 ώριμες ντομάτες κομμένες σε ροδέλες
• Παρδαλές πιπεριές σε ροδέλες
• 1 κρεμμύδι κομμένο σε ροδέλες
• Ό,τι έχετε ευχαρίστηση

Σημείωση: μπορείτε να επιλέξετε συνδυασμούς όσο θέλετε γκουρμεδιάρικους (π.χ. μοτσαρέλλα, βασιλικό, ντομάτες ή ρόκα, προσούτο, μπαλσάμικο, ή μελιτζάνες, μπαλσάμικο, ντομάτα, ή ότι άλλο θέλετε εν πάση περιπτώση), απλά έχετε υπόψη ότι το συγκεκριμένο ζυμάρι δεν ενδεικνύεται για αυτή τη δουλειά. Η δική μου επιλογή είναι ακριβώς αυτά που έβαζε η μαμά μου πάντως.

Εκτέλεση:

Ζυμάρι ξεφούσκωτο

Σε μια λεκανίτσα αδειάζετε το αλεύρι, τη μαγιά, αλάτι (περίπου 2 κουταλιές του γλυκού), και αν θέλετε, λίγη ρίγανη (προσοχή, όχι πολύ, γιατί θα πικρίσει), και ανακατεύετε με το κουτάλι. Ρίχνετε μέσα στο μείγμα χλιαρό νερό, τόσο ώστε. Το πόσο είναι αυτό τώρα, είναι δύσκολο να το εξγήσω. Ας πούμε, φτάνει να τραβήξει όλο το αλεύρι, και να μην κολλάει πολύ στα χέρια, και να ξεκολλάει από τα τοιχώματα του μπολ. Θα χρειαστεί ένα δεκάλεπτο ζύμωμα, ώστε να γίνουν τα μαγικά που πρέπει να γίνουν και οι χημείες. Δώστε λίγο σημασία στην διαδικασία του ζυμώματος, και στο πως αλλάζει υφή και μορφή η ζύμη σας, όσο περισσότερο αγωνίζεστε πάνω της. Είναι μια στιγμή μαγική αυτή, όταν από την πολύ αγάπη το ζυμαράκι σας είναι στη σωστή κατάσταση.

Ζυμάρι φουσκωμένο

Αφού λοιπόν, ζυμώσετε για περίπου δέκα λεπτά (δεν χρειάζεται να βάλετε κόπο και ζόρι, με απαλές λύσεις γίνεται δουλειά), ρίξτε μια χούφτα λάδι στο χέρι σας και ζυμώστε το μέσα στο ζυμάρι, ώσπου να πάει παντού το λάδι. Σχηματίστε μια μπαλίτσα με το ζυμαράκι σας, πασπαλίστε τη με λίγο αλεύρι,  σκεπάστε την και αφήστε την στην άκρη να φουσκώσει καμιά ωρίτσα, σε μέρος ζεστό, που να μην φυσάει (προσοχή μεγάλη στα ρεύματα, μου έχουν καταστρέψει τσουρέκια και τσουρέκια!!).

Απλώνω ζυμαράκι με χεράκι

Μετά από μία ώρα (ή όποτε φουσκώσει καλά το ζυμάρι), ρίξτε μια γροθιά στο ζυμάρι, περάστε το ένα γρήγορο χέρι, και έπειτα, απλώστε το σε λαδωμένη λαμαρίνα φούρνου. Αν είστε τυχερός/-ή και διαθέτετε baking stone για να ψήνετε τις πίτσες σας, αυτή ΔΕΝ είναι η συνταγή για να το χρησιμοποιήσετε. Το άπλωμα το κάνουμε με το χέρι, τσούκου τσούκου, μέχρι να απλωθεί η ζύμη ομοιόμορφα σε όλο το ταψί. Η συγκεκριμένη ποσότητα μου βγάζει συνήθως δύο πίτσες, για ένα μεγάλο ταψί φούρνου, και ένα μέτριο. 

Ρίχνουμε σαλτσούλα

Απλώνετε από πάνω την έτοιμη σάλτσα ντομάτας, το αλλαντικό, τα τυριά, και έπειτα ότι λαχανικά έχετε επιλέξει. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στον αγέρα στους 200 βαθμούς (αγέρα γιατί ψήνουμε και τα δύο ταψιά μαζί). Όπως με όλα τα γκρατιναρίσματα, το φαγητό είναι έτοιμο όταν ψηθεί εντελώς το τυρί (βέβαια, αν θέλετε να είναι λίγο πιο τραγανή η πίτσα, την αφήνετε μέχρι από χρυσαφί να γίνει το τυρί ελαφρώς καφετί).

Με πράματα επάνω της πολλά

Αν τα βάλετε κάτω, θέλετε σύνολο 15 λεπτά για το ζυμάρι αρχικά, 5 λεπτά να το απλώσετε στο ταψί και 5 λεπτά να το στολίσετε. ΔΕΝ είναι λοιπόν δύσκολο, ούτε χρονοβόρο. Και θα το έχετε φτιάξει σπίτι, χωρίς όλη εκείνη τη λαδίλα του τζανκ.

Καλή επιτυχία!!