Cheesecake της Σέσης

Το γλυκάκι τούτο, που μαρέσει τόσο μα τόσο πολύ, κανονικά θα έπρεπε να είναι στις μόνιμες συνταγές μου, μιας και, αυτό που φτιάνω εγώ καλά, συνήθως είναι καλύτερο από αυτά που πουλάνε έτοιμα (σαν την πίτσα μου που ο αγάπης μου αγαπάει πιο πολύ από τις αγοραστές). 

Αλλά, για κάποιον λόγο δεν είχα αξιωθεί να το φτιάσω ως πρόσφατα, οπότε και όχι μόνο το έφτιασα αλλά και το ξεπούλησα και το αγάπησεν ο κόσμος που το έφαγε (κ. Ελένη, μεγάλη χαρά μου δώσατε!).

Για να μην χάσω λοιπόν τη συνταγή, την προσθέτω και αυτή στο μπλογκ μου, για να τη χαίρομαι και γω και να την χαίρεστε και σεις.

Ιδού το οπτικό:

Με τη σαλτσούλα του, και το κυριλέ του σερβίρισμα.

Υλικά: (για φόρμα 24 εκατοστών με αποσπώμενο στεφάνι)

Για τη Βάση:

• 1 κουτί μπισκότα digestive των 220 γραμμαρίων
• 100 γρ. βούτυρο αγελάδας λιωμένο (μη βάλετε μαργαρίνη σας εκλιπαρώ)
• Λίγο από τα εξής μπαχαρικά: κανέλα, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ, όλα τριμμένα

Για τη Γέμιση:

• 1 κιλό τυρί κρέμα (τύπου Φιλαδέλφεια)
• 4 αβγά μεσαία
• 200 γρ. κρέμα γάλακτος (πλήρη λιπαρά, δεν είναι αυτό το γλυκό της δίαιτας)
• 300 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
• 2 βανίλιες ή 1 κλωναράκι βανίλια φυσική
• ξύσμα από 2 λεμόνια

Για το σερβίρισμα:

• μαρμελάδα φρούτα του δάσους (ή ότι άλλο σας αρέσει, ή σάλτσα των αγαπημένων σας φρούτων)
• ζάχαρη άχνη για το μάτι

Εκτέλεση: 

Η βάση: 

Σπάμε τα μπισκότα στο μούλτι, ώσπου να γίνουν σκόνη. Προσθέτετε τα μπαχαρικά, ανακατεύετε. Μετά προσθέτετε το βούτυρο και ανακατεύετε με τα χέρια ώσπου να γίνουν τα μπισκότα σαν άμμος, δηλαδή, να απορροφηθεί το βούτυρο παντού. Αδειάζετε το μείγμα στη φόρμα (ας της έχετε βάλει στον πάτο μια λαδόκολλα να βγει ευκολότερα μετά), και το απλώνετε ομοιόμορφα, πιέζοντας με τα δάχτυλα να ζουμπιχτεί. Βάζετε την φόρμα στο ψυγείο και την αφήνετε εκεί ώσπου να είστε έτοιμοι να ψήσετε το γλυκό.

Η γέμιση: 

Χτυπάμε το τυρί με το φτερό του μίξερ ώσπου να αφρατέψει. Προσθέτουμε τις βανίλιες και το ξύσμα και τη ζάχαρη. Μετά προσθέτουμε τα αβγά ένα ένα, αφού πρώτα τα ανοίξουμε σε μπωλάκι χωριστά, μην είναι κανένα χαλασμένο και πάει χαράμι 1 κιλό τυρί. Ανακατεύουμε ώσπου να ομογενοποιηθούν τα υλικά, και τότε προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε λίγο, να ανακατευτούν καλά.

Αδειάζουμε το μείγμα στη βάση και ψήνουμε.

Το ψήσιμο:

Το γλυκάκι αυτό είναι ιδιότροπο. Θέλει χάδια και γλυκόλογα για να γίνει σωστά. Αν δεν γίνει, δε χάλασε ο κόσμος, πάλι νόστιμο θα είναι. Ο σωστός τρόπος λοιπόν να το ψήσετε είναι ο εξής: τυλίγετε την φόρμα στην κάτω της μεριά με αλουμινόχαρτο. Τοποθετείτε τη φόρμα σε ένα ταψί βαθύ. Γεμίζετε με νερό μέχρι εκεί που φτάνει το αλουμινόχαρτο της φόρμας. Κάμετε δηλαδή ένα μπεν μαρί, μέσα στο οποίο θα ψηθεί το γλυκάκι απαλά.

Προθερμαίνετε το φούρνο στους 240 βαθμούς, και σε αυτή τη θερμοκρασία ψήνετε για 20 λεπτά. Έπειτα, χαμηλώνετε το φούρνο στους 100 βαθμούς και ψήνετε για μία ώρα ακόμα, ή ώσπου το κέντρο της κρέμας να είναι λίγο σαν ζελέ, αλλά το γύρω γύρω να έχει στερεοποιηθεί. 

Αν έχει ψηθεί σωστά, το γλυκό θα παραμείνει στο χρώμα της ωμής κρέμας και δεν θα σκάσει. Όταν ολοκληρωθεί το ψήσιμο, βγάζετε το γλυκό από το φούρνο, περνάτε ένα μαχαίρι ανάμεσα στο στεφάνι της φόρμας και το γλυκό, ξαναβάζετε στο φούρνο και αφήνετε να κρυώσει εκεί μέσα, με μισάνοιχτη πόρτα.

Το σερβίρισμα:

Σερβίρετε κομμένο σε κομμάτια τούρτας, πασπαλίζοντας με ζάχαρη άχνη, και σερβίροντας από πάνω μαρμελάδα λίγο αραιωμένη με λίγο νερό. Το γλυκό διατηρείται στο ψυγείο.

Spaghetti with meatballs. Κιοφτέδες στη σάλτσα με μακαρόνια.

Αυτό το φαγητό δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι είναι ιταλικό στην πραγματικότητα, ή αγαπημένο φαγητό των ιταλοαμερικάνων. Όποιου και να είναι πάντως. είναι πολύ νόστιμο, αν και μπελαλίδικο. Μπορείτε βέβαια να ετοιμάσετε διάφορα κομμάτια νωρίτερα. Μπορείτε, ας πούμε να ετοιμάσετε αρκετό κιμά, να τον φυλάτε πλασμένο έτοιμο στην κατάψυξη. Αυτό γίνεται με το να αραδειάσετε τα κεφτεδάκια σας σε μια λαμαρίνα στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί, όμορφα και ζουμπουρλά, και να τα βάλετε στην κατάψυξη μέχρι να παγώσουν. Μετά, τα βάζετε σε σακουλάκια σε μερίδες, ανάλογα με τις ανάγκες της οικογένειάς σας.

Το άλλο κομμάτι που μπορείτε να έχετε έτοιμο, είναι η σάλτσα. ΜΙα θειά μου Ιταλίδα (παντρεμένη με Ιταλό, ζει στην Ιταλία αιώνες) έχει πάντα στο ψυγείο της μια κατσαρόλα σάλτσα ντομάτας χωρίς αρώματα. Μόνο η βασική σαλτσούλα, κρεμμύδι, σκόρδο, κρασάκι, ντοματούλα, αλατοπίπερο. Με αυτή τη σύνθεση, μπορείς να τη χρησιμοποιείς σχεδόν στα πάντα. Στα ελληνικά σπίτια, την χρησιμοποιούμε πολύ, ούτως ή άλλως, οπότε χαμένη δεν πάει.

Και εκεί που πέφτει πείνα, τα συνθέτεις όλα και σε μισή ώρα τρως φαγάκι νόστιμο πολύ.

Σε αυτό το σημείο, να πω ότι κάτι αγγλοσάξωνες βρωμίλοι σεφ, βάζουν τους κεφτέδες να βράσουν στη σάλτσα και δεν τους ψήνουν χωριστά. Σε αυτούς τους άσχετους, να πω ότι ο κεφτές άμα δεν είναι τραγανός, είναι γιουβαρλάκι, και όχι κεφτές, και είναι άλλο φαγητό εντελώς, και να μας κάνουν τη χάρη να πλένουν κανα χέρι πότε πότε, ιδίως πριν πιάσουν χερούλια από ντουλάπια! Πφφφ!

Αυτό που έφτιαξα εγώ, έχει μερικές αλλαγούλες, για να ταιριάζει καλύτερα στην γεύση στο σπίτι μας. Βέβαια, αυτού του είδους οι συνταγές, ούτως ή άλλως υπάρχουν σε τόσες παραλλαγές, όσο τα σπίτια που τις προτιμούν συχνά.

Ιδού το οπτικό:

Δεν είμαι φωτογράφος μάνα μου.

Υλικά: (για 4 φαγανά άτομα)

Για τους κεφτέδες:

• μισό κιλό κιμά (70 μοσχάρι, 30 χοιρινό, διπλοπερασμένο να του πείτε του χασάπη, να μην βαριέται!)
• 1 μεγαλούτσικο ξερό κρεμμύδι τριμμένο (τρίφτη ή κόφτη)
• 6 λιαστές ντομάτες, αλεσμένες μαζί με το κρεμμύδι
• 1 αβγό
• μισό ποτήρι κόκκινο κρασί (μη βάλετε γλυκό κρασί, αμαρτία..κατά τα λοιπά, ότι τραβά η όρεξή σας)
• 1 ποτήρι φρυγανιά
• μισό ποτήρι ελαιόλαδο
• μισό μάτσο μαϊντανό
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, πάπρικα κόκκινη γλυκιά
•  100 γρ. γραβιέρα πικάντικη τριμμένη (κανονικά θέλει παρμεζάνα, προτίμησα την γραβιέρα γιατί μου ταιριάζει καλύτερα -όχι γιατί αυτήν έτυχε να έχω στο ψυγείο μου, όχι)

Για τη σάλτσα:

• 1 μεγαλούτσικο κρεμμύδι τριμμένο (τρίφτη ή κόφτη)
• λίγο σκόρδο (βάζω σκόνη, μπορείτε να βάλετε λίγο φρέσκο)
• μισό ποτήρι κόκκινο κρασί (βάλτε και άσπρο, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί)
• Προϊόν ντομάτας: 1 κονκασέ με 1 χυμό ντομάτας, ή 2 ντομάτες στον τρίφτη, ή φρέσκες ντομάτες και πελτέ, ότι έχετε διαθέσιμο
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη (κανονικά θέλει βασιλικό, είπα να βάλω ρίγανη που με αρέσει, αφού δεν έχουν γίνει ακόμα οι βασιλικοί μου)
• λίγο ελαιόλαδο

Για το σερβίρισμα: 

• 1 πακέτο spaghetti (άμα σας αρέσει κάτι άλλο, βάλτε το, ούτε γι'αυτό θα μαλώσουμε αν και θα έπρεπε!)
• τυρί τριμμένο, ότι βάλατε και μέσα στους κεφτέδες

Εκτέλεση:

Ετοιμάζουμε τους κεφτέδες:

Σε ένα μπολ αδειάζουμε όλα τα υλικά για τους κεφτέδες, και ζυμώνουμε αρκετή ώρα, να ενωθούν καλά τα υλικά. Αλλά όταν λέμε, αρκετή ώρα, εννοούμε αρκετή ώρα. Ο κεφτές και το ψωμί θέλουν ζύμωμα, κυρίες και κύριοι, δεν είναι της τεμπελιάς πράμα. Σκεπάζετε το μπολ με ζελατίνη και το αφήνετε στο ψυγείο να σταθεί καμιά ωρίτσα.

Όταν με το καλό περάσει η ώρα, λαδώνετε ένα ταψάκι, λαδώνετε και τα χέρια σας, και πλάθετε κεφτεδάκια στο μέγεθος μεγάλου καρυδιού. Όμορφα και στρόγγυλα, σαν στρατιωτάκια. Υπάρχει κόλπο εδώ για τους ακαμάτηδες. Πάρτε το μαντζαφλάρι που βγάζουν παγωτό για να βγάζετε ζύμη από το μπολ, ώστε να παίρνετε πάντα την ίδια ποσότητα κιμά.

Ψήνετε τους κεφτέδες στον φούρνο με αέρα στους 190 βαθμούς, ώσπου να ροδίσουν όμορφα. Να γίνουν τσουμπωτοί και τραγανούτσικοι. Όταν κρίνετε ότι είναι έτοιμοι, μην τους αφήσετε στο φούρνο και σας στεγνώσουν.

Στο ενδιάμεσο, ετοιμάζουμε τη σάλτσα:

Σε ένα κατσαρολάκι, τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο μέχρι να ροδίσουν. Σβήνουμε με το κρασί, και βράζουμε μέχρι να μην μας έρχετε πια μεθύσι με τους ατμούς. Τότε προσθέτουμε τις ντομάτες. Προσοχή, αν βάλετε φρέσκες, ρίχτε και λίγη ζαχαρίτσα να μην παραξινίσουν. Προσθέτουμε και τα μυρωδικά και αφήνουμε τη σάλτσα να σιγοβράσει σε χαμηλή φωτιά για όση ώρα ψήνονται τα κεφτεδάκια. 

Βράζουμε τα μακαρόνια με τις οδηγίες του πακέτου τους. Σουρώνουμε, και κρατάμε ένα ποτήρι μακαρονόζουμο. Επιστρέφουμε τα μακαρόνια στην κατσαρόλα. Ρίχνουμε δυο κουτάλες από τη σάλτσα και το μακαρονόζουμο, και ανακατεύουμε καλά. 

Αφού σουρώσουμε τα μακαρόνια, στο ενδιάμεσο εκείνο στάδιο, και αφού έχουμε πάρει τη σάλτσα που θέλουμε, πετάμε μέσα στη σάλτσα τους κεφτέδες, να πάρουν μια πολύ γρήγορη βράση με τη σάλτσα. 

Στο κάθε πιάτο βάζουμε μακαρόνια, μερικούς κεφτέδες, και πασπαλίζουμε με τυρί τριμμένο. Ίσως και με λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό, για το μάτι.

Έχετε υπόψη ότι από τη στιγμή που θα ρίξετε τους κεφτέδες στη σάλτσα, πρέπει να σερβίρετε το φαγητό άμεσα, για να μην χάσουν την τραγανότητά τους οι κεφτέδες.

Πίτσα με πατάτες και δεντρολίβανο

Αυτό το πράμα μου το πρωτοέδειξε Ναπολιτάνος σεφ, για να μου δείξει τι ωραίες πίτσες που φτιάχνει. Άμαθη τότε, σκεφτόμουν τι βλακείες είναι αυτές που μου δίνει να φάω. Διότι ήξερα ότι οι ιταλικές πίτσες δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που τρώμε εδώ, είχα δοκιμάσει και ένα λιγδερό πράμα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μιλάνο, και τις είχα απαξιώσει εντελώς, αλλά, ε, όχι και εντελώς σκέτες μάνα μου, πως θα κατέβει το ζυμάρι χωρίς τίποτε. Και που ακούστηκε πατάτα με ψωμί, και που κολλάει τώρα το δεντρολίβανο, που ως γνωστό είναι μόνο για το γουρούνι και ταρνί, και πολύ του είναι.

Χάζευα τον σεφ να κόβει το δεντρολίβανο ώσπου να γίνει σκόνη, να περνάει τις πατάτες από το μαντολίνο, και να τα ανακατεύει όλα με ελαιόλαδο, φέτα-φέτα, ώσπου να μην κολλάνε πια μεταξύ τους, με υπομονή, και μετά να τις απλώνει μια μια στο ζυμάρι του. Έτσι, σκέτη την έβαλε στο φούρνο, αφού φούσκωσε και έγινε μια ζύμη ψωμένια, μέχρι που τραγάνισαν οι πατάτες πάνω της, και μετά μας την έδωσε να την φάμε. 

Και κάπως έτσι έμαθα ότι με δυο ευτελή υλικά μπορείς να φτιάσεις θαύματα που και χορταίνουν και νοστιμίζουν. 

Να σημειώσω εδώ πως το ζυμάρι που φτιάχνω για πίτσα ΔΕΝ είναι το σωστό. Αυτό που κάνω θέλει το πολύ μια ώρα ώσπου να είναι έτοιμο για χρήση. Η ζύμη της πίτσας θέλει πολύ δουλειά και προετοιμασία, καθώς και κάπου 15-18 ώρες αναμονή για να χρησιμοποιηθεί. Αν θέλετε να ασχοληθείτε, ρίξτε μια ματιά στο ατελείωτο Ίντερνετς, να δείτε πως γίνεται. Δεν ποστάρω λινκ, διότι δεν έχω δοκιμάσει κάποιο, συνεπώς δεν έχω και να προτείνω.

Να, έτσι είναι:

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τις γυρνάει το blogger τις φωτογραφίες. Τέλος πάντων, βλέπετε.

Υλικά: (για ένα ταψί)

700 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

1 χούφτα ελαιόλαδο

2 φακελάκια μαγιά στιγμής

χλιαρό νερό όσο πάρει

4 μέτριες πατάτες

1 κρεμμύδι ξερό

ελαιόλαδο

αλάτι

1 κλαδάκι φρέσκο δεντρολίβανο

λίγη φρέσκια ρίγανη αν έχετε

χυμό από μισό λεμόνι

Εκτέλεση:

Σε μια λεκανίτσα, ανακατεύετε το αλεύρι με τη μαγιά και το αλάτι. Προσθέτετε σταδιακά το νερό, το οποίο πρέπει να είναι σε θερμοκρασία ευχάριστη για το δέρμα σας. Ζυμώνετε με την μπουνιά, ώσπου να πάρει όλο το αλεύρι και να γίνει μια μαλακή ζύμη. Τότε, προσθέτετε τη χούφτα ελαιόλαδο και ξαναζυμώνετε, ώσπου να απορροφήσει το λάδι.

Σκεπάζετε την λεκανίτσα με μια καθαρή πετσέτα, και την αφήνετε στην άκρη να φουσκώσει. Θυμηθείτε να πασπαλίσετε με λίγο αλεύρι την επιφάνεια της μπάλας, ώστε να μην κολλήσει στην πετσέτα. Αυτό που κάνω συνήθως, είναι να την αφήνω στον φούρνο μέσα, αφού πρώτα τον αφήσω για μερικά λεπτά σε τιτανοτεράστια θερμοκρασία, και τον σβήσω. Έτσι δημιουργείται μια ζεστή φωλίτσα, χωρίς αέρηδες και ρεύματα, για να φουσκώσει με ασφάλεια το ζυμαράκι. Σε κανονικές συνθήκες, θα είναι έτοιμο σε μια ώρα.

Περίπου 15 λεπτά πριν να είναι έτοιμο το ζυμάρι, ετοιμάστε τα topping. Αν έχετε καθαρές, φρέσκες πατάτες, απλά πλύντε τες. Αλλιώς, καθαρίστε τες. Κόψτε τις σε λεπτές φέτες με ένα μαντολίνο. Ή, με κάτι παρόμοιο. Οι περισσότεροι τρίφτες έχουν και σχετική λεπίδα. Βάλτε τις φέτες σε ένα μπωλ, αφού πρώτα τις πλύνετε και τις στεγνώσετε.

Ψιλοκόψτε το κρεμμύδι. Όσο πιο μικρά κομμάτια μπορείτε. Δεν είναι ανάγκη να είναι ομοιόμορφα. Μετά, ψιλοκόψτε τα μυρωδικά. Εδώ θα πρέπει να είστε σχολαστικοί, να γίνουν σχεδόν σκόνη. Αν δεν έχει κοπεί καλά το δεντρολίβανο, γίνεται ενοχλητικό όταν ψηθεί. Σαν πευκοβελόνες. Αδειάζετε το κρεμμύδι και τα μυρωδικά στις πατάτες.

Ρίχνετε τον χυμό λεμονιού, το αλάτι και λίγο ελαιόλαδο στις πατάτες, και ανακατεύετε πολύ καλά, ώσπου να μην κολλάνε πλέον οι πατάτες μεταξύ τους. 

Όταν φουσκώσει το ζυμάρι, το απλώνετε σε ταψί, πάνω σε λαδόκολλα (για να μην πλένετε 40 ώρες μετά). Απλώνετε πάνω του τις πατάτες. Αναλόγως της υπομονής σας, μπορείτε είτε να τις απλώσετε μία μια, είτε να τις πετάξετε ατάκτως. Απλώς, φροντίστε να έχετε παντού, και να είναι σε ίδιο πάχος το στρώμα πατάτας παντού. 

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στον αέρα, στους 190 βαθμούς, για περίπου 40 λεπτά, ή ώσπου να ροδίσουν οι πατάτες. Αν θέλετε μπορείτε να σερβίρετε την πίτσα με πράσινη σαλάτα και με κάποιο ντιπ (για ντιπ). Μείγμα γιαουρτιού, μαγιονέζας, σκόρδου και μυρωδικών θα πήγαινε ταμάμ.

Να και η μπουκιά: 

Μακαρόνια ολικής με αρωματική σάλτσα μελιτζάνας

Μοσχοβολάει καλοκαίρι αυτό το φαγητό. Δύσκολο δεν είναι, αλλά ενδεχομένως να σας κάτσει λίγο βαρύ στο στομάχι, λόγω της μελιτζάνας. Γίνεται στο πι και φι, αν εξαιρέσεις το χρόνο που χρειάζεται η μελιτζάνα να ξεπικρίσει. Ο συνδυασμός μελιτζάνας, βασιλικού και παρμεζάνας είναι ιδιαιτέρως αγαπητός στην Ιταλία. Να εδώ που το κάναμε μακαρονάδα.

Ιδού το οπτικό:

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ασχοληθώ σοβαρά με τις φωτογραφίες των φαγητών μου. Αυτό μοιάζει απαίσιο.

Υλικά: (για 4 λέω γιατί τόσο θα έπρεπε να είναι)

• 1 πακέτο μακαρόνια ολικής άλεσης
• 2 μελιτζάνες ζουμπουρλούδικες
• 2 κρεμμύδια μέτρια ή ένα μεγάλο
• 1 σκελίδα σκόρδο ή λίγο σκόνη σκόρδου
• 1 τριμμένη ντομάτα (συσκευασία, όχι χυμό, όχι κονκασέ, όχι πελτέ, το άλλο)
• 2 κουταλιές της σούπας πελτέ ντομάτας
• χυμό από μισό λεμόνι
• αλάτι μπόλικο
• πιπέρι
• φρέσκο βασιλικό, μια χούφτα
• φρέσκια ρίγανη, μερικά κλαράκια
• μαϊντανό, μια χούφτα
• ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Κόβουμε τη μελιτζάνα σε μικρά κυβάκια. Τα προτιμώ μικρά, γιατί τα γατοκέφαλα μελιτζάνας με αηδιάζουν. Αν θέλετε πάντως, μπορείτε να τα κόψετε και χοντρά. Αδειάζουμε τους κύβους σε ένα σουρωτήρι, πασπαλίζουμε με μπόλικο αλάτι, ανακατεύουμε καλά, και τα αφήνουμε να κάτσουν έτσι να ξεπικρίσουν, τοποθετώντας κάτι βαρύ πάνω τους (μια κατσαρόλα, ένα τηγάνι, κάτι). Άλλοι λένε 15 λεπτά, άλλοι μια ώρα, θα δείτε μαύρα ζουμιά να βγαίνουν από το σουρωτήρι, άρα θα ξέρετε πότε ήρθε η ώρα.

Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια, πολύ μικρούτσικα. Ψιλοκόβετε και τα μυρωδικά τα φρέσκα, να τα έχετε έτοιμα. Σε ένα τηγάνι τσιγαρίζετε τα κρεμμύδια και το σκόρδο, μέχρι να πάρουν λίγο χρώμα. Προσθέτετε την μελιτζάνα, αφού πρώτα την ξεπλύνετε λίγο και την πατικώσετε να φύγουν τα ζουμιά. Συνεχίζετε το σωτάρισμα ώσπου να μαλακώσει η μελιτζάνα, προσθέτετε τα μυρωδικά και το πιπέρι και σβήνετε με το χυμό λεμονιού. 

Σε αυτή τη φάση προσθέτετε τον πελτέ και αφήνετε λίγο να τσιγαριστεί. Μετά προσθέτετε το χυμό ντομάτας, και αφήνετε να πάρει βράση.

Στο ενδιάμεσο, βράζετε τα μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες, σε καλά αλατισμένο νερό. Κρατάτε μια κούπα από το μακαρονόζουμο για τη σάλτσα, πιθανό να χρειαστεί.

Αν η σάλτσα βράσει τόσο ώστε να χάσει τα ζουμάκια της εντελώς, προσθέστε το μακαρονόζουμο. Δεν θέλουμε να είναι υδαρής η σάλτσα, αλλά δεν θέλουμε να είναι και στεγνή. Να έχει πήξει όμορφα. 

Τώρα, αν θέλετε, μπορείτε σε ένα μπωλ κάθε φορά να αδειάζεται μια μερίδα μακαρόνια, και από πάνω δυο κουτάλες σάλτσα, και να ανακατεύεται να πάει παντού. Εδώ είναι που κάτω από κανονικές συνθήκες θα χρειαστείτε το μακαρονόζουμο ώστε να μην βγει στεγνό το μακαρόνι. Πασπαλίζετε με παρμεζάνα, διακοσμείτε με ένα μπουκετάκι βασιλικό, και σερβίρετε το ψαγμένο μακαρόνι σας.

Αν είστε σαν εμάς σερβίρετε τα μακαρόνια, αφού πρώτα τα λαδώσετε ή τα βουτυρώσετε, αν δεν νηστεύετε, πασπαλίζετε με εξαιρετική πικάντικη γραβιέρα και από πάνω σάλτσα. Μετά ξανά τυράκι, πηρούνι και τραπέζι. Έτσι.

Μπρουσκέτες με ντομάτα

Ε, ας έχουμε και ένα κοσμικό ορεκτικό στη λίστα μας. Αυτό εδώ είναι μονδέρνο, το τρώνε στα καλά ιταλικά εστιατόρια, και είναι τόσο απλό μεζεδάκι, που κρίμα να το πληρώνετε μια περιουσία. Εγώ τόχω εδώ σε ελεύθερη παραλλαγή, με βάση τις γεύσεις που συνηθίζουμε στην Ελλάδα. Γενικά, μπρουσκέτα είναι το φρυγανισμένο ψωμί με πράματα επάνω. Σαν ισπανικό τάπας ξερωγώ, αλλά ιταλικό. Η απλούστερη μορφή του είναι η ντοματοσαλάτα. Ιδού το οπτικό:

Τρώγεται μόνο ζεστό. Άμα κρυώσει και κάτσει, νοτίζει το ψωμί και γίνεται νιανια.

Υλικά για δυο άτομα:

• Δυο φέτες ελαφρώς μπαγιάτικο χωριάτικο ψωμί. Μπαμπάτσικες οι φέτες, όχι λεπτές σαν τσιγαρόχαρτο.
• 1 ντομάτα ώριμη ψιλοκομμένη
• 1 κουταλιά της σούπας φρέσκια ρίγανη (η διαφορά από την ξερή είναι εντυπωσιακή)
• 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• 1 κουταλιά της σούπας κάπαρη ψιλοκομμένη
• λίγο αλάτι (to taste)
• λίγο ξύδι
• Προαιρετικά υλικά: λίγο κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο και λίγο τριμμένη φέτα

Εκτέλεση:

Προφανώς και ψήνετε στο γκριλ ή στην φρυγανιέρα το ψωμί, αφού πρώτα έχετε ανακατέψει τα υλικά της ντοματοσαλάτας σε ένα μπωλ. Αφού ψήσετε το ψωμί, αδειάζετε κουταλιές της σαλάτας πάνω στο ψωμί, να πάει και το ζουμάκι να ποτίσει. Άμα θέλετε, στολίζετε με λίγο φρέσκια ρίγανη. Άμα δεν θέλετε, δεν στολίζετε.

Αγκινάρες αλά πολίτα

Η μάνα μου έχει ένα κακό συνήθειο. Όταν ένα τρόφιμο δεν της αρέσει, δεν το μαγειρεύει για κανέναν. Αυτό το φαγάκι, λοιπόν, δεν το γνώριζα, ώσπου γνώρισα τον άντρα μου και κατά προέκταση, την πεθερά μου. Εκείνη μου το σύστησε, εκείνη μου το μαγείρευε, και τώρα εκείνη με εφοδιάζει με αγκινάρες από τον κήπο της, έτοιμες καθαρισμένες, κομμένες και όμορφα τακτοποιημένες για την κατάψυξή μου. Ο οποίος μπαχτσές βέβαια μας εφοδιάζει με αρκετά λαχανικά ακόμα, αλλά τώρα ας επικεντρωθούμε στις αγκινάρες.

Αν δεν έχετε πεθερά, απευθυνθείτε στον καταψύκτη οικείου σούπερ μάρκετ. Αν αποφασίσετε να αγοράσετε φρέσκες αγκινάρες, αυτό το μπλογκ δεν είναι για εσάς. Δεν ξέρω να καθαρίζω αγκινάρες, και δεν θα μάθω ποτέ, νομίζω. Το θετικό είναι ότι τουλάχιστον τις αναγνωρίζω στον πάγκο της λαϊκής αγοράς.

Αν διαθέτετε χύτρα ταχύτητας, το φαγητό είναι πανεύκολο. Αν όχι, απλά θα πρέπει να δώσετε βάση στους χρόνους βρασίματος της πατάτας, του καρότου και της αγκινάρας, βάζοντάς τα με αυτή τη σειρά, ώστε να βράσουν όλα στον ίδιο χρόνο.

Ιδού το οπτικό:

Μου άρπαξε ελαφρώς, διότι μιλούσα στο τηλέφωνο όσο ψήνονταν. ΑΙΣΧΟΣ!

Υλικά (για 4 άτομα):

• 1 συσκευασία αγκινάρες κατεψυγμένες
• 4 φρέσκα κρεμμυδάκια (αν είναι πολύ μικρά, κάντε τα 6)
• 1 μέτριο κρεμμύδι
• 2 λεμόνια (αν το θέλετε λιγότερο ή περισσότερο ξινό, κανονίστε ανάλογα)
• 1 μάτσο άνηθο
• 3 καρότα μέτρια (όχι τα τέρατα γιατί είναι αγριευτικά, όχι τα κούτσικα γιατί χάνονται)
• 4 πατάτες μέτριες
• αλάτι, πιπέρι
• 1 κουταλιά αλεύρι
• μπόλικο ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια (από τα φρέσκα κρατάτε και λίγο από το πράσινο) και τα ζεματάτε λίγο στο λάδι στην χύτρα. Θέλουμε να μην αλλάξουν χρώμα, οπότε προσοχή μην τα αφήσετε πολύ ώρα.

Καθαρίζετε πατάτες και καρότα και τα κόβετε όλα σε μέγεθος μπουκίτσας. Μπουκίτσας, όχι γατοκέφαλου. Ψιλοκόβετε τον άνηθο, και τα προσθέτετε όλα μαζί στην χύτρα.

Αλατοπιπερώνετε. Μην βάλετε πολύ αλάτι, βάζετε ήδη αρκετό λεμόνι.

Στύψτε τα λεμόνια. Στο ίδιο σκεύος αδειάστε το αλεύρι και μισό ποτήρι νερό και ανακατέψτε τα όλα μαζί. Αδειάστε αυτό το μείγμα στην κατσαρόλα και ανακατέψτε καλά. Σε αυτό το σημείο, να έχετε χαμηλώσει τη φωτιά στο 7/10. 

Παίρνετε τώρα τις αγκινάρες, και με περισσή αγάπη και προδέρμ, τις ακουμπάτε μέσα στο φαγητό εδώ και κει. Κλείνετε το καπάκι της χύτρας και αφήνετε.

Όταν πεταχτεί το μαντζαφλαράκι και σημάνει συναγερμό η χύτρα, αφού ξεπεράσετε τον τρόμο σας, αφήστε να βράσει 2 λεπτά, και μετά σβήστε τη φωτιά. Όταν πέσει το μαντζαφλαράκι, και κάνει κλικ η ασφάλεια, δεν θα κινδυνεύετε πλέον, και θα μπορείτε να ανοίξετε το καπάκι με ασφάλεια. Μην ανακατέψετε με κουτάλι, θα χαλάσουν οι αγκινάρες ( στο σχήμα).

Λογικά σε αυτή τη φάση είναι έτοιμες για σερβίρισμα. Συνοδέψτε με τυράκι φέτα, αν δεν νηστεύετε, και ψωμί με τραγανή κρούστα.

Φαλάφελ σουβλάκια

Ρεβυθοκεφτέδες μέσα σε αραβικές πίτες τυλιγμένοι, με μπόλικη σαλάτα και σάλτσα ταχινιού. Ακούγεται λιγωτικό; Μπορεί και να είναι λίγο, αλλά ευτυχώς υπάρχει το μπόλικο λεμονάκι να τα ισορροπήσει τα πράγματα. Τα λέω φαλάφελ και όχι ρεβυθοκεφτέδες γιατί είναι αρωματισμένα με μπόλικα μπαχαρικά, σε αντίθεση με τους δικούς μας που είναι λίγο πιο ήπιοι. Να έχετε στο νου σας ότι αν δεν σας αρέσουν τα μπαχάρια, αυτή η συνταγή δεν είναι για σας.

Σε αυτό το σημείο να σας τονίσω ότι το μείγμα των μπαχαρικών που χρησιμοποιείται δεν είναι σταθερό. Είναι όπως οι δικοί μας κεφτέδες εδώ, στους οποίους το κάθε μέρος βάζει άλλα υλικά ή αρωματικά. Ε, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα Φαλάφελ. Έκαστος βάζει ότι μυρωδικό θέλει. Η βάση όμως είναι ότι είναι πικάντικα και βαθιά αρωματικά. Εγώ θα σας παραθέσω το συνδυασμό που έφτιαξα και απόλαυσα.

Έπειτα, ναι είναι σουβλάκια, τουτέστιν, τζανκ, αλλά πιο υγιεινό τζανκ από αυτό, δύσκολα θα βρείτε. Ο συνδυασμός του οσπρίου με το ταχίνι, δυο από τις θρεπτικότερες τροφές έβερ, με τα λαχανικά, συγχωρεί εύκολα το γεγονός ότι οι κεφτέδες είναι τηγανιτοί και δεν γίνονται στον φούρνο. Είναι επιπλέον πλήρως νηστίσιμο φαγητό.

Τέλος, λέμε σουβλάκια και σκεφτόμαστε ότι θα είναι εύκολα στην ετοιμασία τους και γρήγορα. Όταν τελείωσα η κουζίνα ήταν σαν βομβαρδισμένη και εγώ ψόφια. Άξιζε; Θα σας πω ότι ναι, διότι έφτιαξα αρκετά φαλάφελ για 3 δόσεις (2 άτομα είμαστε) και έβαλα τα υπόλοιπα στην κατάψυξη για άλλη φορά.

Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι αυτή η συνταγή χρειάζεται προετοιμασία από την προηγούμενη ημέρα.

Θα σας δείξω το σύνολο του τραπεζιού, που ήταν αυτό:

Αρκετά να χορτάσει μικρός στρατός. Μας έμειναν και για τις επόμενες μέρες (πληθυντικός)

Υλικά για 5-6 φαγανά άτομα:

Για τα φαλάφελ:

• 1/2 κιλό ρεβίθια
• Λίγη σόδα μαγειρική
• 1 ματσάκι μαϊντανό
• 1 ματσάκι δυόσμο
• 3 φρέσκα κρεμμυδάκια
• 1/4 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις (μπορεί να χρειαστεί παραπάνω πάντως) + λίγο ακόμα για το πλάσιμο
• 1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν
• 4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• 4 κουταλιές της σούπας ταχίνι
• χυμός από 2 λεμόνια (αν θέλετε μπορείτε να βάλετε και ξύσμα αλλά δεν νομίζω ότι δένει ιδιαίτερα)
• Αλάτι (όσο θέλετε εσείς, ώστε να σας είναι εντάξει στη γεύση)
• 1 κουταλιά της σούπας πάπρικα κόκκινη γλυκιά
• 1 κουταλάκι ρίγανη ξερή
• 1 κουταλάκι θυμάρι ξερό
• 1 φακελάκι σουσάμι
• 1 φακελάκι κουκουνάρι
• όσο πιπέρι καγιέν αντέχετε (ή και καθόλου, αλλά ας είναι λίγο σπάισυ. Εγώ έβαλα από το λαδάκι με τις τσούσκες που έχω) ή χαρίσα αν έχετε
• Προαιρετικά: μισό κουταλάκι κύμινο τριμμένο και ένα κουταλάκι ξερό κόλιανδρο
• Ηλιέλαιο για το τηγάνισμα

Για τη σάλτσα ταχινιού:

• 1/4 κούπα ταχίνι
• Χυμό ενός λεμονιού
• 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• αλάτι
• λίγο σκόρδο (αν βάλετε φρέσκο, μια σκελίδα ολόκληρη, αν βάλετε σκόνη, μια πρέζα

Για τα σουβλάκια: 

• Αραβικές πίτες (πήρα αυτές που στο σούπερ μάρκετ περιγράφονται ως λιβανέζικο ψωμί, και είναι σαν μεγάλες αραβικές πίτες)
• 4 μικρά αγγουράκια
• 2 ντομάτες
• μισό κεφάλι σαλάτα iceberg
• ελαιόλαδο, αλάτι, λεμόνι, λίγο κόλιανδρο φρέσκο ή μαϊντανό

 

Εκτέλεση:

Αποβραδίς, βάζουμε τα ρεβίθια σε μια λεκανίτσα με μπόλικο νερό και λίγη σόδα. 

Επίσης, ετοιμάζουμε τη σως ταχινιού, ανακατεύοντας όλα τα υλικά σε ένα βαζάκι με καπάκι και κουνώντας αυτό το βαζάκι μανιασμένα ώσπου να ενωθούν τα υλικά. Αν χρησιμοποιήσουμε φρέσκο σκόρδο, βάζουμε τη σκελίδα ολόκληρη στο βάζο, άκοφτη, ώστε να την απομακρύνουμε το πρωί. Αν η σως γίνει πολύ κρεμώδης και δεν μας αρέσει αυτό, τη σπάμε με λίγο νεράκι ανακατεύοντας ώσπου να πάρει την υφή που θέλουμε. Το σημειώνω αυτό επειδή το ταχίνι είναι περίεργο υλικό και αντιδρά παράξενα γενικώς. Όταν είναι έτοιμη η σάλτσα, τη βάζουμε στο ψυγείο να τραβήξει, ώσπου να τη σερβίρουμε.

Την επόμενη ημέρα, ξεπλένουμε καλά τα ρεβίθια και τα βάζουμε στην χύτρα να βράσουν. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προβρασμένα ρεβίθια κονσέρβας, αλλά γενικά αντιπαθώ τις κονσέρβες για τέτοια είδη. Όταν ετοιμαστούν, τα αδειάζουμε σε σουρωτήρι, τα ξανα-ξεπλένουμε.

Τώρα, θα ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα υλικά. Πλένουμε σχολαστικά τα μυρωδικά και τα κρεμμύδια, και τα κόβουμε.

Περνάμε πρώτα το σουσάμι και μετά το κουκουνάρι από ένα αντικολλητικό τηγανάκι, χώρια, ίσα να πάρουν χρώμα και τα δυο.

Παίρνουμε το πολυαγαπημένο μας μπλέντερ, και αδειάζουμε μέσα τα ρεβίθια μας. Αν δεν χωράνε όλα τα κάνουμε σε δυο τρεις δόσεις. Σημαντικό είναι, τα υπόλοιπα υλικά να περάσουν όλα από το μπλέντερ με τουλάχιστον μια δόση ρεβίθια- δηλαδή, να μην αλεστούν μοναχά τους, αλλά με ρεβίθια μαζί.

Ραβδομπλέντερ

Οπότε στο μπλέντερ βάζουμε κάθε φορά τα εξής υλικά: ρεβίθια, μαϊντανό, δυόσμο, κρεμμυδάκια, κουκουνάρια,ελαιόλαδο, ταχίνι, χυμό λεμονιού. Δεν θα βάλουμε: μπαχαρικά, αλεύρι, μπέικιν, σουσάμι. Αλέθουμε ώσπου να γίνουν ένας απαλός πουρές και αδειάζουμε σε μια λεκανίτσα. 

Όταν τελειώσουμε με το μπλέντερ, και έχουμε αλέσει όλα τα υλικά, προσθέτουμε στην λεκάνη τα ξερά μυρωδικά, τα μπαχαρικά, το αλεύρι, το μπέικιν και το ψημένο σουσάμι, και τα ζυμώνουμε με το χέρι μας, να ενωθούν τα πάντα παντού. Φροντίζουμε να παίρνουμε πάντα και υλικό από τον πάτο και τις άκρες της λεκάνης με το χέρι μας. Αφήνουμε τη ζύμη λίγο να ξεκουραστεί.

Πλάθω κουλουράκια.

Τα πλάθουμε σαν πλακουτσωτά σουτζουκάκια (αν τα τυλίξουμε. Αν τα σερβίρουμε τα κάνουμε ότι σχήμα θέλουμε), βρέχοντας τα χέρια μας με λίγο αλεύρι, και τα αραδιάζουμε να τα ετοιμάσουμε για το τηγάνισμα. 

Αν έχετε φριτέζα, τηγανίστε τα εκεί. Αν όχι, τηγανίστε τα σε τηγάνι βαθύ, με αρκετό λάδι, σε δυνατή φωτιά. Δοκιμάστε πρώτα με ένα, να δείτε αν διαλύεται. Αν διαλύεται, προσθέστε αλευράκι, ώσπου να σταματήσει να διαλύεται. 

Σε αυτό το σημείο να τονίσω τα εξής για το τηγάνισμα αυτών των κεφτέδων:

1. Δεν βάζουμε ποτέ στο τηγάνι παραπάνω από 3-4 κομμάτια
2. Περιμένουμε να κάψει καλά το λάδι
3. Μεταξύ των τηγανιών, αφήνουμε το λάδι να ξανακάψει
4. Ποτέ μα ποτέ δεν χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία του ματιού κατά τη διάρκεια του τηγανίσματος.

Αλλιώς, θα πάθετε ότι έπαθα εγώ, αχρηστεύοντας ένα τηγάνι λάδι και μια τηγανιά κεφτέδες:

Καταστροφή!

Τα τηγανίζουμε λοιπόν 3-3 ή το πολύ, 4-4 μαζί, για 2-3 λεπτά από κάθε πλευρά, και βγάζοντας τα, τα ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί για να τραβήξει την περίσσια του λαδιού.

Όσο αυτά τηγανίζονται, ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα:

Ετοιμάζοντας πακετάκι

Κόβουμε ένα κομμάτι ικανό, λαδόχαρτο. Το βρέχουμε κάτω από τη βρύση, τσαλακώνοντάς το. Το ζουλάμε λίγο με το χέρι να φύγουν τα πολλά νερά. Τυλίγουμε με αυτό, όπως είναι βρεγμένο, τις πίτες, και τις περνάμε ένα λεπτό από τα μικροκύματα, για να μαλακώσουν και να ζεσταθούν οι πίτες, μέσα στο υγρό πακετάκι τους. Γίνονται αφράτες και υπέροχες. 

Ετοιμάζουμε τη σαλάτα που θα μπει στις πίτες: ψιλοκόβουμε τα σαλατικά (εμείς τα κάναμε σκέτα σε στικ, αλλά ήτο θέμα τεμπελιάς. Το σωστό είναι να κοπούν μικροσκοπικά κυβάκια και να ντυθούν με σάλτσα), τα ανακατεύουμε με το αλάτι, το ελαιόλαδο, τον χυμό λεμονιού και τον κόλιανδρο (μαϊντανό αν δεν μας αρέσει), και τα αδειάζουμε σε μια μικρή σαλατιέρα.

Σε άλλο πιάτο αραδιάζουμε τις πίτες.

Σε τρίτο πιάτο αραδιάζουμε τους κεφτέδες.

Σερβίρουμε και την σάλτσα στο τραπέζι.

Και έτοιμο το φαγητό, να λερωθούμε παρέα με ταχίνια και λάδια που τρέχουν:

Παίρνουμε μια πίτα, την πασαλείβουμε με ταχινο-σως, βάζουμε σαλάτα, τους κεφτέδες, τυλίγουμε σε σφιχτό ρολό, και μπουκώνουμε ευχαριστημένοι.

Σημείωση:

Το φαγητό θέλει οπωσδήποτε τη σαλάτα, για να το δροσίσει. Προτείνω, αν δεν σας φτάνει η σαλάτα, να το συνοδέψετε με ένα δροσερό αιράνι. 

Ετοιμάστε το σπίτι σας, ανακατεύοντας μια αγελαδίτσα (το γιαούρτι, όχι το ζώο), σε μια κανάτα, με νερό τόσο ώστε να γίνει ρόφημα. Προσθέστε ψιλοκομμένο δυόσμο και πάγο για πρόσθετο εφέ και για να σας περάσουν για πολύ ψαγμένους με την παράδοση κιέτς.

Κρεμμυδοκεφτέδες

Μια χαρά μεζεδάκι, και για μπουφέ, αφού διατηρούνται τραγανά και δεν νοτίζουν εύκολα. Είναι εξαιρετικά αρωματικοί, και δεν έχουν την γνωστή γλύκα των μαγειρεμένων κρεμμυδιών. Βγαίνουν σε δύο εκδοχές: νηστίσιμοι και αρτύσιμοι. Η συνταγή που έφτιαξα σήμερα ήταν νηστίσιμη, θα σας δώσω όμως και τα υλικά για τους αρτύσιμους. Σχετική φωτό:

Λαχταριστός, αν και δαγκωμένος.

Υλικά:

• Ένα μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια, καθαρισμένα, κομμένα σε κομμάτια (όλο το άσπρο και το τρυφερό κομμάτι του πράσινου κρατάμε)
• μια χούφτα μαϊντανό ψιλοκομμένο
• μια χούφτα άνηθο ψιλοκομμένο
• μισή χούφτα δυόσμο ψιλοκομμένο
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
• αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (περίπου 1-2 κούπες)
• νεράκι (με το μάτι)
• ηλιέλαιο για το τηγάνισμα

Υλικά για  συνοδευτική σως:

• 3-4 κουταλιές ταχίνι
• λίγο χυμό λεμονιού
• μισή σκελίδα σκόρδο λιωμένη
• αλάτι, πιπέρι κατά βούληση
• λίγο ξερή ρίγανη

Εκτέλεση:

Όπως καταλαβαίνετε από την λίστα των υλικών, η συνταγή είναι μπακάλικη, και είναι της γενικότερης τεχνοτροπίας "με το μάτι" της γνωστής Ελληνίδας μάνας. Μάνα πόσο ρύζι να βάλω; Ε, όσο πάρει. Θα σας το εξηγήσω όσο μπορώ, τα ρέστα στη φωτό του μείγματος πριν ψηθεί.

Ρίχνετε όλα τα υλικά σε μια λεκανίτσα, εκτός από το αλεύρι και το νερό. Τα ανακατεύετε με ένα κουτάλι. Ξεκινάτε το αλεύρι με μια κούπα, ανακατεύετε. Σε αυτή τη φάση θα είναι σαν αλευρωμένα κρεμμύδια. Προσθέτετε λίγο νερό. Και μετά, προσθέτετε εναλλάξ αλεύρι και νερό έως να γίνει ένας πηχτός χυλός. Να, έτσι --->

Σε ένα τηγάνι ζεσταίνετε καλά το λάδι. Να είναι λίγο μπόλικο. Μπορείτε να τηγανίσετε στο ίδιο λάδι και άλλη φορά. Ρίχνετε μέσα στο καυτό λάδι κουταλιές κουταλιές το μείγμα. Μην φορτώσετε το τηγάνι πολύ, δεν θα ψηθούν καλά. Ψήνετε 2-3 λεπτά από κάθε μεριά, ή μέχρι να γίνουν τραγανά, τα βγάζετε και τα ακουμπάτε σε χαρτί κουζίνας να τραβήξει λίγο την περίσσια του λαδιού.

Σερβίρετε ζεστούς με τη σως, ή με σαλατούλα, ή σκέτους.

Σημείωση:

Αν θέλετε να τους κάνετε αρτύσιμους, απλά προσθέστε στο παραπάνω μείγμα, μισή κούπα τυρί φέτα ανακατεμένη με κάποιο πικάντικο κίτρινο τυρί και 1 αβγό. Τα βάζετε αυτά τα υλικά πριν αυγατίσετε το μείγμα με νερό.

Σάμαλι σερμπέτι

Σιμιγδαλένιο και σοροπιαστό γλυκάκι αυτό, σερμπέτι σκέτο. Απευθύνεται στους ανθρώπους που αγαπούν τα βαριά γλυκά, τρώγεται δε σε μικρά κομμάτια, ιδανικά συνοδευμένο με παγωτό καϊμάκι να του δροσίσει λίγο τη γλύκα. Και να φανταστείτε είναι πειραγμένη η συνταγή.

Χρυσαφένιο, χωρίς αβγά ή λιπαρή ύλη.

Υλικά:

• 2 κούπες σιμιγδάλι χοντρό
• 1 κούπα σιμιγδάλι λεπτό
• 1 1/2 κούπα χυμός πορτοκάλι
• 2 βανιλίνες
• ξύσμα από ένα λεμόνι και ένα πορτοκάλι
• 5 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν
• 1 κουταλάκι του γλυκού σόδα μαγειρική
• 1/2 κούπα ζάχαρη
• μερικά λευκά αμύγδαλα ωμά

Για το σιρόπι:

• 3 κούπες ζάχαρη
• 3 κούπες νερό
• Ο χυμός και η φλούδα ενός λεμονιού
• 1 σφηνάκι λικέρ μαστίχας

Εκτέλεση:

Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε όλα τα υλικά της ζύμης, εκτός από το χυμό πορτοκάλι και τη σόδα. Τούτα τα δύο τα ανακατεύουμε σε ένα σκεύος με χώρο, να διαλυθεί η σόδα, πριν τα προσθέσουμε στα στέρεα υλικά. Υπόψη, η σόδα θα αφρίσει μέσα στο χυμό, οπότε είτε ανακατέψτε τα πάνω από το μπωλ με τα σιμιγδάλια, ή κάντε το σε δοχείο πλούσιο σε χώρο. 

Η ζύμη θα βγει αρκετά αραιή, μην τρομάξετε, έτσι πρέπει να είναι. Το χρωμάτακι της δεν είναι και ότι ομορφότερο έχω δει στη ζωή μου, αλλά, γλυκό χωρίς αβγό, χλωμό θα βγει. Παίρνουμε ένα ταψάκι σε ότι σχήμα θέλουμε (εγώ χρησιμοποίησα το τυπικό στρόγγυλο της κουζίνας, με διάμετρο περίπου 30 εκατοστά- ανάλογα της διαμέτρου του ταψιού θα βγει και το τελικό ύψος του γλυκού, οπότε αποφασίστε τι θέλετε)., το λαδώνουμε λίγο και το πασπαλίζουμε με σιμιγδάλι για να μην κολλήσει το γλυκό μετά. Αδειάζουμε εκεί το χυλό. 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στις αντιστάσεις πάνω κάτω, στους 180 βαθμούς, για περίπου 40 λεπτά (εξαρτάται και από το μέγεθος της φόρμας τελικά). Δέκα λεπτά πριν ολοκληρωθεί αυτός ο χρόνος, βγάζουμε το ταψί από το φούρνο, κόβουμε το γλυκό σε κομμάτια και μπήγουμε ένα αμυγδαλάκι στο κέντρο κάθε κομματιού. Ξαναβάζουμε το γλυκό στο φούρνο για τα τελευταία δέκα λεπτά.

Μόλις ξαναβάλουμε το γλυκό στο φούρνο, ρίχνουμε όλα τα υλικά για το σιρόπι σε ένα κατσαρολάκι και τα βάζουμε να βράσουν. Από τη στιγμή που θα αρχίσει να βράζει το σιρόπι μετράμε 5 λεπτά. Σβήνουμε το μάτι. Περίπου σε αυτό το χρόνο πρέπει να είναι έτοιμο και το γλυκό, το βγάζουμε από το φούρνο. Με μια κουτάλα σοροπιάζουμε σιγά σιγά το γλυκό. Το αφήνουμε να τραβήξει όλο το σιρόπι πριν ρίξουμε το επόμενο. Επιμένουμε λίγο περισσότερο στις γωνίες. Όσο κάθεται, τόσο σφίγγει. 

Μπιφτέκια φούρνου αλλιώς

Αυτά τα μπιφτέκια είναι εκπληκτικά. Όπως λένε στις εκπομπές μαγειρικής, έχουν βάθος στη γεύση και πολλαπλά επίπεδα. Η επίγευση που σου αφήνουν είναι μοναδική. Μοναδική σίγουρα ΔΕΝ είναι η φωτογραφία τους, η οποία είναι αρκετά αναξιοπρεπής για συμπαθητικά μπιφτέκια, αλλά θα χρειαστεί να με εμπιστευτείτε, ότι, ναι, σας λέω την αλήθεια και τα μπιφτέκια μου είναι φοβερά!

Ακριβώς μια ανάσα πριν φαγωθεί!

Υλικά: (για 6-8 άτομα, αν θέλετε λιγότερο απλά κόφτε στη μέση τη συνταγή. Εγώ κάνω ολόκληρο κιλό, το χωρίζω ζυμωμένο σε μερίδες και το βάζω στην κατάψυξη για όταν βαριέμαι να μαγειρέψω)

• 1 κιλό κιμά (30% χοιρινό, 70% μοσχάρι, διπλοπερασμένο μαζί στην μηχανή, να επιμείνετε στο χασάπη)
• 1 μεγάλο κρεμμύδι
• 1 χούφτα μαϊντανό
• 1/2 χούφτα δυόσμο
• 1 ποτήρι του νερού φρυγανιά τριμμένη
• 1/2 ποτήρι του νερού κόκκινο κρασί
• 1/4 ποτήρι του νερού ελαιόλαδο
• 1 ποτήρι του νερού γάλα
• 1 αβγό μεγάλο
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, πάπρικα γλυκιά
• μισό βάζο λιαστές ντομάτες (περίπου 6-7 κομμάτια)

Εκτέλεση:

Στο μιξεράκι, αλέθετε το κρεμμύδι, να γίνει πολτός. Το αδειάζετε σε μια λεκανίτσα. Αλέθετε μαϊντανό και δυόσμο, ίσα να κοπούν τα φυλλαράκια. Δεν θέλουμε να εξαφανιστεί. Τότε προσθέτετε τις λιαστές ντομάτες και ξανακόβετε, να γίνουν όλα μικρούτσικα κομματάκια. Τα αδειάζετε και αυτά στη λεκανίτσα.

Έπειτα προσθέτετε όλα τα υπόλοιπα υλικά, και ζυμώνετε καλά. Το μείγμα θα μοιάζει λίγο νερουλό, αλλά όσο ζυμώνετε, τόσο ενώνονται τα υλικά και θα στρώσει. Τα πλάθετε σε μπιφτέκια και τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς σε αντιστάσεις πάνω κάτω για καμιά ωρίτσα, ή ώσπου να γίνουν όσο τραγανά τα θέλετε.

Σημειώσεις σερβιρίσματος:

Τα σέρβιρα με χυμό λεμονιού, φρυγανισμένο ψωμί με λάδι/αλάτι/ρίγανη και βρασμένο κουνουπίδι/μπρόκολο. Μπορείτε κάλλιστα να τα σερβίρετε με μακαρόνια, ή με ρύζι και αρακά, ή με πατάτες (πουρέ ή φούρνου ή τηγανιτές). Μια τεράστια πράσινη σαλάτα/ρόκα/καρύδι/τυρί θα ταίριαζε επίσης.

Παραλλαγές:

• αφού τα αραδειάσετε στο ταψί, καλύψτε τα με παχιές φέτες ντομάτα και ψήστε τα έτσι
• προσθέστε στον κιμά 1/4 κιλού τυρί φέτα, σπασμένο σε κομμάτια όχι πολύ μικρά
• γεμίστε τα μπιφτέκια με μείγμα κίτρινων τυριών
• όλα τα παραπάνω μαζί, για την υπέρτατη γουρουνιά.
• αν τα πλάσετε κεφτεδάκια και τα ψήσετε στον φούρνο, γίνονται εξαιρετικός μεζές για μπουφέ

Χαλβάς γιαγιαδίστικος

Ο παραδοσιακός, σιμιγδαλένιος χαλβάς είναι τούτος δω, αρωματισμένος με χυμό πορτοκάλι, κανέλλα και μέλι. Γίνεται μοσχομυριστός και στέκεται όμορφα πάνω σε πιατέλα. 

Η μέτρηση υλικών γίνεται σε ποτήρια. Δεν έχει σημασία τι είδους ποτήρια, αρκεί να γίνει με το ίδιο μέγεθος ποτηριού για όλα τα υλικά. Χρησιμοποίησα νεροπότηρα, για να βγει αρκετή δόση για μια φόρμα κέικ.

Ιδού τα πειστήρια:

Χριστουγεννιάτικο Αστέρι. Το ξέρω ότι πλησιάζει Πάσχα.

Υλικά:

• 2 ποτήρια σιμιγδάλι (αν χρησιμοποιήσετε μόνο χοντρό, ο χαλβάς θα βγει πιο ψωμένιος, αν χρησιμοποιήσετε μόνο ψιλό, θα βγει πιο μεταξένιος, αν κάνετε μείγμα μισό μισό θα βγει δομημένος)
• 1 ποτήρι λάδι (ότι έχετε ευχαρίστηση- αν χρησιμοποιήσετε ελαιόλαδο φροντίστε να είναι απαλό στη γεύση, άλλως χρησιμοποιήστε καλαμποκέλαιο ή ηλιέλαιο) + λίγο για τη φόρμα
• 1 1/2 ποτήρι ζάχαρη κρυσταλλική
• 1/2 ποτήρι μέλι
• 3 ποτήρια νερό
• 1 ποτήρι χυμό πορτοκαλιού
• φλούδες από ένα πορτοκάλι (ξεφλουδίζετε το πορτοκάλι, κρατώντας μόνο το πορτοκαλί μέρος της φλούδας- το άσπρο το πετάμε γιατί πικρίζει)
• 2 ξύλα κανέλας
• 1 κουταλιά της σούπας κανέλα σκόνη (ή, όσο θέλετε)

Εκτέλεση:

Σε μια κατσαρόλα αδειάζουμε το λάδι και το ζεσταίνουμε. Μόλις ζεσταθεί, χαμηλώνουμε τη φωτιά (σε βαθμίδες έως το 10 το βάζω στο 6), προσθέτουμε το σιμιγδάλι, και ανακατεύουμε διαρκώς. Μόλις αρχίσει να ζεσταίνεται το σιμιγδάλι θα μοσχομυρίσει. Το ανακατεύουμε ώσπου να αλλάξει χρώμα από ξανθό της άμμου σε λίγο πιο σκούρο. Προσέχουμε πάρα πολύ καλά να μην κάψουμε το σιμιγδάλι.

Το πριν...

Και το μετά.

Σε ένα άλλο κατσαρολάκι, αδειάζουμε όλα τα άλλα υλικά εκτός από την κανέλα σκόνη, ανακατεύουμε στην αρχή μια, και το αφήνουμε να βράσει. Από τη στιγμή που ξεκινήσει ο βρασμός, μετράμε 5 λεπτά και το κλείνουμε. Αν φουσκώσει και αφρίσει, χαμηλώστε λίγο την φωτιά, αλλά μην το ανακατέψετε, θα ζαχαρώσει.





Όταν θα είναι έτοιμο το σιρόπι, θα υποχωρήσει και αυτός ο αφρός που βλέπετε δεξιά, και θα είναι ένα διαυγές σιροπάκι με μια απόχρωση κεχριμπαρένια.
Το σιρόπι το ετοιμάζουμε μόλις αδειάσουμε το σιμιγδάλι στην κατσαρόλα, ώστε να είναι έτοιμο όταν ψηθεί το σιμιγδάλι.

Πάμε τώρα στα δύσκολα. Όταν είναι έτοιμο το σιμιγδάλι, αδειάζουμε κουταλιά κουταλιά (με το εργαλείο που σερβίρουμε τη σούπα) το σιρόπι στην κατσαρόλα. Θέλει προσοχή εδώ, γιατί μόλις μπει το σιρόπι, θα γίνει ο χαμός. Θα πετιούνται σιμιγδάλια παντού, θα τσιτσιρίσει και θα βράσει. Λόγω του σιροπιού, όλο αυτό θα καίει πάρα πολύ, σε βαθμό να προκαλεί εγκαύματα, οπότε καλό είναι να πάρετε μέτρα ασφαλείας ώστε να μην καείτε.

Αφού αδειάσετε όλο το σιρόπι (χωρίς τις φλούδες πορτοκαλιού και τα ξύλα κανέλλας, ε;) και ανακατέψετε καλά, προσθέτετε την κανέλα σκόνη και ξανανακατεύετε και σβήνετε το μάτι. Μόλις δείτε ότι έχει απορροφηθεί το σιρόπι,. αδειάζετε τον χαλβά σε μια λαδωμένη φόρμα με ότι σχέδιο θέλετε (ή και καθόλου σχέδιο) και τον αφήνετε να κρυώσει. 

Τον αναποδογυρίζετε σε πιατέλα (δηλαδή, ακουμπάτε πάνω στη φόρμα την πιατέλα και με μια χαρακτηριστική κίνηση το γυρνάτε όλο ανάποδα, ώστε η πιατέλα να είναι κάτω και η φόρμα πάνω, και σιγά σιγά σηκώνετε τη φόρμα. Αν δεν βγαίνει κοπανίστε την λίγο να ξεκολλήσει).

Αν θέλετε, πασπαλίστε το χαλβά από πάνω με λίγο κανέλα, κάνοντας σχέδια.

Σημείωση: 

Τον χαλβά στο σπίτι μου έτσι τον κάμαμε. Τώρα, αναλόγως καταγωγής, ο κόσμος προσθέτει και διάφορα πράγματα ακόμα. Το εύκολο είναι τα καβουρδισμένα αμύγδαλα (αποφλοιωμένα, στους 160 βαθμούς στο φούρνο για 10 λεπτά, ή ώσπου να πάρουν χρώμα). Το επόμενο είναι το καβουρδισμένο κουκουνάρι και οι φουσκωμένες στο κονιάκ ξανθές σταφίδες. Ή, γαρίφαλο στο σιρόπι (3-4 κοτσανάκια, αλλά γίνεται βαρύ στο άρωμα μετά και δεν το προτιμώ). Ε, και μετά, μπορείτε να πειραματιστείτε στο σιρόπι: λεμόνι αντί για πορτοκάλι (θα δώσει και μια οξύτητα αυτό, δεν είναι κακό), ή σιρόπι από γλυκό του κουταλιού περγαμόντο (αντικαθιστούμε ένα μέρος νερού σε ίση ποσότητα σιροπιού), ή μαστίχα κοπανισμένη που έχουμε πρώτα αφήσει σε ένα κομμάτι του ζεστού νερού. Αρώματα τύπου βανίλια ή πικραμύγδαλο δεν συνιστώ, καθώς δεν δένουν ωραία.

Πίτες για σουβλάκια

ΔΕΝ είναι σαν του σουβλατζίδικου, να ξέρετε. Ευθύνη ουδεμία φέρω, ότι σας παραπλάνησα, ότι σας είπα ψέματα, ότι σας έταξα φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Αφού, λοιπόν, το ξεκαθαρίσαμε αυτό, να σας πω ότι πρόκειται για νοστιμότατο αρτοσκεύασμα που θυμίζει αρκετά τις πίτες για τα σουβλάκια που τρώμε από τα σουβλατζίδικα, απλά, είναι φτιαγμένο από τα χεράκια σας, πεντακάθαρο. Μπορείτε φυσικά να τα τηγανίσετε, και να είναι εκπληκτικά, μπορείτε όμως για μια ελαφρώς υγιεινότερη επιλογή να τα ψήσετε στο φούρνο.

Με αυτά θα συνοδέψετε σαλάτες και ντιπ, με αυτά θα τυλίξετε σουβλάκια. Και να πως είναι αφού τελειώσετε τη διαδικασία:

Διαβαθμίσεις στην ώρα ψησίματος προς χάριν πειραματισμού

Υλικά: (περίπου 8-10 πίτες)

• 1/2 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 φακελάκι μαγιά στιγμής
• 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
• 1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
• 1 κούπα του καφέ χλιαρό νερό +λίγο ακόμα (αναλόγως πόσο θα πάρει)
• Λίγο λαδορίγανη με αλατάκι για το άλειμμα μετά

Εκτέλεση:

Δεν είναι έτοιμο το ζυμαράκι.

Σε μια λεκανίτσα ανακατεύετε όλα τα υλικά μαζί (στο νερό κρατάτε το "λίγο ακόμα" να το βάλετε σιγά σιγά, όσο χρειαστεί) και ζυμώνετε με τα χεράκια σας ώσπου να πάρετε μια ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια. Στη φωτογραφία δεξιά, δεν είναι έτοιμη η ζύμη, διότι εμφανώς και κολλάει ακόμα στο χέρι, και δεν έχει ενωθεί καλά το αλεύρι.

Έτοιμο ζυμαράκι.

Σε αυτή τη φωτογραφία, το ζυμαράκι μας είναι έτοιμο. Το βάζουμε σε προθερμασμένο και σβηστό φούρνο (τον πυρώσαμε για μερικά λεπτά και μετά τον σβήσαμε, δημιουργώντας μια αεροστεγή, χλιαρή φωλιά για το ζυμαράκι μας που το αγαπάει αυτό το περιβάλλον πολύ), σκεπασμένο καλά, και το αφήνουμε καμιά ωρίτσα, μίαμιση. 

Φουσκωμένο

Όταν θα είναι έτοιμο θα μοιάζει όπως στη φωτογραφία δεξιά. Τριπλάσιο σε όγκο, γεμάτο φουσκαλίτσες. Όλη την υπέροχη δουλειά που έγινε τόση ώρα, όμως, εσείς θα τη χαλάσετε, ξαναζυμώνοντας γρήγορα το ζυμαράκι. Το πλάθετε σε μικρούτσικα μπαλάκια μεγέθους μπαλίτσας του πινγκ πονγκ, και τα ανοίγετε πάνω σε αλευρωμένο πάγκο σε μικρά, λεπτά φυλλαράκια. Έχετε υπόψη σας ότι τόσο περίπου θα είναι το τελειωτικό τους μέγεθος, οπότε αναλόγως ανοίξτε τα.

Έτοιμα για ψήσιμο

Τα αραδιάζετε ανά 4 στο ταψί, τα αφήνετε μισή ωρίτσα να ξαναφουσκώσουν λιγουλάκι. Σε αυτή τη φάση επιλέγετε πως θα τα ψήσετε. Ή θα τα τηγανίσετε, ή θα τα ψήσετε στο γκριλ. Εγώ επέλεξα το δεύτερο. Στο γκριλ του φούρνου λοιπόν, ζεσταμένο, τα βάζουμε και τα ψήνουμε πέντε λεπτάκια (ή ώσπου να ροδίσουν). Τα γυρνάμε από την άλλη, τα αλείφουμε με τη λαδορίγανη και τα ψήνουμε λίγο ακόμα.

Μόλις τα βγάλουμε από το φούρνο, τα κλείνουμε αμέσως σε σακουλάκι τροφίμων αεροστεγώς. Τα αφήνουμε έτσι για 10-15 λεπτά, να μαλακώσουν λίγο. Σερβίρουμε.

Πιπεροσαλάτα νηστίσιμη

Της κατηγορίας αλοιφές, γενικότερα μια καλή ιδέα να πιάνει χώρο στο ψυγείο σας μέρες που είναι,για ένα νόστιμο και υγιεινό σνακ την ώρα της λιγουρίτσας. Πάει έξοχα με αραβικές πίτες κομμένες και ψημένες, ή πατατάκια, ή φρυγανίτσες, ή κριτσίνια, ή ότι άλλο ζυμωτό θέλετε. Επίσης, είναι μια πρώτης τάξεως λιχουδιά να σερβίρετε σε σαρακοστιανό τραπέζι, καθότι και νηστίσιμο, και όμορφο χρώμα έχει. Όπως με όλα αυτά τα σαλτσοειδή, καλό είναι αν το θέλετε για τραπέζι να το ετοιμάσετε από την προηγούμενη για να μπερδευτούν μεταξύ τους τα αρώματα όλων των υλικών. Να πως είναι και στο μάτι:

Μοιάζει λίγο με την πάπρικα της Θεσσαλονίκης αλλά δεν είναι

Υλικά: (για ένα μπωλ επαρκές για τραπέζι 6 ατόμων)

• 6 πιπεριές φλωρίνης φρέσκες (ή από βάζο, αν βαριέστε τη διαδικασία)
• 1/2 φλιτζάνι καρύδι (καβουρδισμένο και τριμμένο)
• 1/2 βάζο λιαστές ντομάτες (περίπου 2 ντοματάκια ανά πιπεριά)
• 2 σκελίδες σκόρδο καθαρισμένες αλλά όχι κομμένες
• 2 κουταλάκια του γλυκού κοφτά μαύρη ζάχαρη
• 2 κουταλιές της σούπας βαλσαμικό ξύδι
• 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο (ίσως και μερικές σταγόνες τσουσκόλαδο)
• Αλάτι, όσο θέλετε

Εκτέλεση:

Ετοιμάζετε τα υλικά: πλένετε τις πιπεριές, τις αραδιάζετε σε ένα ταψάκι, και τις ψήνετε καμιά ωρίτσα στο φούρνο στους 190 βαθμούς, ή ώσπου να αρπάξουν λιγουλάκι. Τις βγάζετε από το φούρνο, τις κλείνετε αεροστεγώς σε σακουλίτσα τροφίμων, και τις αφήνετε να κρυώσουν εκεί μέσα.

Αδειάζετε τα καρύδια σε ένα ταψάκι, και τα βάζετε για 10 λεπτά στον ίδιο φούρνο με τις πιπεριές. Τα βγάζετε από το φούρνο όταν μυρίζετε πλέον το καρύδι (θα καταλάβετε τη μυρωδιά όταν πλησιάσετε τη μύτη στο ταψάκι) αλλά πριν καεί και τα αφήνετε να κρυώσουν τελείως.

Όταν έχουν πια κρυώσει, παίρνετε τη σακουλίτσα με τις πιπεριές στο νεροχύτη (προσοχή, θα έχει ζουμιά το σακουλάκι, καθώς και οι πιπεριές μέσα) και τις καθαρίζετε από τις φλούδες. Θα μου πείτε, αφού θα τα αλέσουμε, γιατί να το κάνουμε αυτό; Γιατί είναι Άκομψο να έχει η αλοιφή πετσάκια μέσα. Άσχημο, πως το λένε! 

Αφού έχουμε έτοιμα όλα τα υλικά, τα πετάμε όλα μαζί (εκτός από το σκόρδο) στο μπλέντερ ή σε μεγάλο πολυκόφτη, και τα κοπανάμε ώσπου να γίνουν ένα ενιαίο μείγμα. Αδειάζουμε τη σαλάτα στο σκεύος που θα τη φυλάμε στο ψυγείο (σε τάπερ, εν προκειμένω), και βουτάμε μέσα το σκόρδο. Το βάζουμε στο ψυγείο, σκεπασμένο. Κάθε 2-3 ώρες, ρίχνουμε ένα ανακατεματάκι. 

Την επομένη, αφαιρούμε το σκόρδο από τη σαλάτα, και σερβίρουμε.

Αρωματκό Ντιπ για καλούδια της Σαρακοστής

Ντιπ για ντιπ. Σωσάκι είναι αυτό, μια χαρούλα, να τσαλαβουτάς τις γαρίδες και τα καλαμάρια και τους απανταχού *-κεφτέδες. Λίγο γλυκούτσικο, λίγο ξινούτσικο, αλλά προς Θεού, όχι γλυκόξινο. Λίγο αρωματικούλι πάντως, καθώς μπλέκονται τα μυρωδικά με τα εσπεριδοειδή με το βαθύ άρωμα του ταχινιού. Εδώ, μια φωτογραφία του, που δεν είναι καθόλου επιστημονική, αλλά να έχετε και μιαν εικόνα: 

Το καλό το συνταγολόγιο, έχει λαδιά πολύ.

Υλικά: (για ένα μπωλάκι μικρό)

• 4 κουταλιές της σούπας ταχίνι
• 4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο καλής ποιότητας
• Ξύσμα και χυμό από ένα πορτοκάλι
• Ξύσμα και χυμό από ένα λεμόνι
• 1 κουταλάκι της σούπας ξερό βασιλικό
• 1 κουταλάκι της σούπας ξερό θυμάρι
• 1 κουταλάκι της σούπας ξερή μαντζουράνα
• 2 δαφνόφυλλα
• 1 πιπεριά τσίλι (καυτερή)  ---> (αντικαθιστώ μία κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο με μία κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο εμποτισμένο με τσούσκες, για το ίδιο αποτέλεσμα)
• αλάτι όσο θέλετε

Εκτέλεση:

Θέλει τρελή επιστήμη να φτιάξετε αυτό το σωσάκι.

Ρίχνετε όλα τα υλικά σε ένα βαζάκι (τύπου μαρμελάδας), κλείνετε το καπάκι, και κουνάτε ωσάν να βρίσκεστε σε μπιτς μπαρ στην Κοπακαμπάνα και αυτό που κοπανάτε είναι οι μαργαρίτες σας.

Το μείγμα θα γίνει ελαφρώς γαλακτώδες με πρασινάκια να κολυμπούν μέσα.

Αυτό, αφήστε το στο ψυγείο πολύ ώρα (κατά προτίμηση, από την προηγούμενη το βράδυ), για να ξεδιπλωθούν τα αρώματα που έχει, διότι είναι σωσάκι με πολύ βάθος και θέλει το χρόνο του.

Πριν το σερβίρετε στο μπωλάκι του, για να συνοδέψει τα σαρακοστιανά σας, σουρώστε το να φύγουν τα διάφορα που κολυμπάνε και χαλάνε τη μόστρα.

Και έτοιμο το γκουρμεδιάρικο σωσάκι.

Ψωμάκια δείπνου γεμιστά

Τα ψωμάκια αυτά είναι μαλακά στο εσωτερικό τους, τραγανά στο εξωτερικό τους, και ευκολοσυνδύαστα στη γέμισή τους. Μπορείτε να βάλετε ότι τραβάει η όρεξή σας: τυρί φέτα, κίτρινα τυριά, ελιές, σαλαμάκια, κρεμμύδια τηγανισμένα, λιαστές ντομάτες, οτιδήποτε σας γυαλίσει. Είναι εύκολα, απλά θέλουν δύο πράγματα προσοχή: ζυμώνουμε πάντα σχολαστικά τις ζύμες μας, εκτός και αν η συνταγή το λέει ειδικά ότι δεν πρέπει να ζυμωθεί πολύ. Όσο περισσότερο ζυμώνουμε, τόσο απαλότερο θα γίνει το ζυμαράκι, και τόσο περισσότερο θα γλυκαθεί η ψυχή σας. Α, βέβαια, το ζύμωμα για μένα είναι ψυχοφάρμακο. Με ευχαριστεί τόσο πολύ η αίσθηση της αφράτης ζύμης στα χέρια, που όταν έχω χρόνο μπορώ να ζυμώσω και μισή ώρα. Το δεύτερο πράγμα που πρέπει να προσέξετε, είναι ο χρόνος φουσκώματος, δύο φορές. Μία όταν πρωτοζυμώσετε, και μια αφού τα πλάσετε στο σχήμα τους. Θα τα συζητήσουμε αναλυτικά αυτά, αλλά να θυμάστε αυτό χοντρικά: το ψωμί δεν θέλει βιασύνες!!

Χτες, που είχα καλεσμένους στο σπίτι, έφτιαξα ψωμάκια με τυρί φέτα (αυτό είχα ως υλικό στολίσματος πρόχειρο). Το αποτέλεσμα ήταν αυτό:

Δεν είναι απαραίτητο να βγουν τέλεια σε σχήμα, αρκεί να είναι νόστιμα!

Υλικά: (βγαίνουν περίπου 10-12 ψωμάκια μερίδα)

• 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις (+ περίπου 250 γρ. για έκακτες ανάγκες)
• 3 φακελάκια μαγιά στιγμής
• αλάτι (αυτό τώρα είναι σχετικό, το ρίχνω με το μάτι, αλλά θέλει προσοχή αν βάλετε αλμυρά υλικά όπως οι ελιές ή η φέτα)
• 1 κούπα γάλα φρέσκο, χλιαρό (όταν βάζετε δάχτυλο μέσα, να μην είναι δυσάρεστο, ούτε ζεστό, ούτε κρύο)
• Χλιαρό νερό όσο πάρει
• Μια χούφτα ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας
• 300 γρ. τυρί φέτα (ή λιγότερο, ή άλλο υλικό, όπως σας περιέγραψα ήδη στην εισαγωγή)
• Προαιρετικά, αρωματικά. Παράδειγμα, η φέτα ταιριάζει ωραιότατα με τη ρίγανη.

Εκτέλεση:

Αλεύρι και γάλα πρωτοσυναντώνται

Σε μια μεγαλούτσικη λεκάνη αδειάζουμε το αλεύρι το κιλό, τα φακελάκια τη μαγιά και το αλάτι και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι. Αδειάζουμε το γάλα και σίγουρα ένα ποτήρι χλιαρό νερό. Ανακατεύουμε καλά. Από τη στιγμή που θα βάλουμε τα υγρά υλικά, πρέπει να βάλουμε τα χέρια μας για να ζυμώσουμε. 

Έτσι νάναι το ζυμαράκι σας.

Ζυμώνουμε και προσθέτουμε νεράκι, ώσπου να βραχεί όλο το αλεύρι και να ενωθεί σε ζύμη. Προσοχή μην το παρακάνετε και γίνει λασπουριό. Αν συμβεί αυτό, προσθέστε αλεύρι από το έκτακτης ανάγκης. Έχετε υπόψη σας, ότι και αν ακόμα κολλάει λίγο η ζύμη στα χέρια, ενδέχεται να μην χρειάζεται άλλο νερό, γιατί όσο ζυμώνετε γίνονται πράγματα στο ζυμαράκι σας και γίνεται πιο ελαστικό και πιο αφράτο. Είναι χοντρικά έτοιμο για το επόμενο βήμα όταν μοιάζει έτσι --->

Με το λαδάκι φρέσκο πάνω του

Θέλετε η ζύμη να μην κολλάει στα χέρια, και να είναι ευχάριστα ζεστή, για να μπορεί να δουλέψει η μαγιά. Δεν είναι απαραίτητο να έχετε πάρει την τέλεια εμφανισιακά ζύμη, αυτά είναι πράγματα που μόνο επαγγελματίες σεφ και αρρωστάκια ερασιτέχνες μπορούν να πετύχουν. Εσείς, αρκεστείτε με το λαχταριστό ζυμαράκι που μοιάζει να έχει ανεμοβλογιά. Πάλι νόστιμο θάναι.

Έτοιμο να μπει για φούσκωμα

Στην κατάσταση αυτή, λοιπόν, αδειάζετε από πάνω μια χούφτα ελαιόλαδο και το αλείφετε με τα χέρια σας παντού γύρω γύρω. Και αρχίστε το ζύμωμα τώρα. Να τραβήξει όλο το λαδάκι, να πάει παντού. Όσο νοστιμότερο το λαδάκι που θα επιλέξετε να βάλετε, τόσο νοστιμότερο και το ψωμάκι σας. Το ζυμαράκι σας είναι έτοιμο όταν μοιάζει έτσι --->

Κοντεύει να ξεχειλίσει.

Σκεπάζετε το μπωλ με μια πετσέτα και το αφήνετε σε μέρος να φουσκώσει που έχει τις εξής προδιαγραφές: είναι ζεστό και στεγνό, δεν έχει ρεύματα, δεν έχει κίνηση από μπροστά του, δεν το φτάνουν γάτες/σκύλοι οικόσιτοι. Αυτό που κάνω εγώ, είναι να πυρώνω τον φούρνο μου για μερικά λεπτά στην μάξιμουμ θερμοκρασία του και να τον κλείνω. Έτσι δημιουργείται με ζεστή, στεγνή, αεροστεγείς φωλίτσα για το ζυμαράκι μας, να έχει χώρο να αναπτυχθεί. Σε τέτοιες συνθήκες, θέλει περίπου μια ώρα να φουσκώσει. Θα ξέρετε ότι είναι έτοιμο όταν μοιάζει έτσι --->

Έβαλα και το τυράκι.

Παρατηρείστε τις φουσκαλίτσες. Αυτές φυλάνε τον αγέρα μέσα τους που δίνει τον όγκο στο ψωμάκι σας. Και τώρα, η αγαπημένη μου στιγμή. Όπως το ζυμαράκι είναι φουσκωτό και τουρλωτό, και πλημμυρίζει το μπολ σας, εσείς θα του ρίξετε μια μπουνιά μές στη μέση! Ναι, θα βάλετε το χέρι σας μέσα κει, όπως είναι ζεστό και αφράτο, και όλη αυτή τη δουλειά που έκαμε το κακόμοιρο να γίνει φουσκωτό και τουρλωτό θα του τη χαλάσετε. Ξαναζυμώνετε για μια στιγμή. Σε αυτή τη φάση προσθέτετε τα υλικά στολίσματος και ζυμώνετε λίγη ώρα να πάνε παντού. 

Μόλις τα αράδιασα στο ταψί.

Τώρα, κόβετε κομμάτια ζύμης, σε ίσα μεγέθη. Θα σας το περιγράψω όσο καλύτερα μπορώ. Είτε θα τα ζυγίζετε για να έχουν ίδιο μέγεθος, είτε θα θα ακολουθήσετε το σύστημα φούσκα/αντίχειρας. Τουτέστιν, χουφώνετε με το αντίθετο χέρι από το κανονικό σας ένα κομμάτι ζύμης, και το πιέζετε με την παλάμη σας να περάσει από τον δακτύλιο που σχηματίζουν αντίχειρας και δείκτης. Όταν αποκτήσει μέγεθος κάτι μεταξύ μπαλάκι τέννις και μπέιζμπολ, το κόβετε με το άλλο σας χέρι. Το κομμάτι αυτό το πλάθετε σε μπαλάκι και το αφήνετε στο ταψί. Συνεχίζετε ώσπου να τελειώσει η ζύμη. Αφήνετε το ταψί στην άκρη, σκεπασμένο με πετσέτα, για άλλη μια ώρα, να φουσκώσουν τα ψωμάκια ξανά.

Έτοιμα για ψήσιμο. Γέμισαν το ταψί.

Αφού ξαναφουσκώσουν, είναι πλέον έτοιμα να τα φουρνίσουμε. Τώρα, σε αυτό το σημείο, μπορείτε προσεκτικά (να μην τρυπηθούν) να τα βρέξετε με λίγο γάλα και να τα πασπαλίσετε με διάφορα (σουσάμι, μαυροκούκι, τυράκι τριμμένο, χοντρό αλάτι). Τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για περίπου 30 λεπτά στους 180 βαθμούς αντιστάσεις πάνω κάτω.