Μπιφτέκια φούρνου αλλιώς

Αυτά τα μπιφτέκια είναι εκπληκτικά. Όπως λένε στις εκπομπές μαγειρικής, έχουν βάθος στη γεύση και πολλαπλά επίπεδα. Η επίγευση που σου αφήνουν είναι μοναδική. Μοναδική σίγουρα ΔΕΝ είναι η φωτογραφία τους, η οποία είναι αρκετά αναξιοπρεπής για συμπαθητικά μπιφτέκια, αλλά θα χρειαστεί να με εμπιστευτείτε, ότι, ναι, σας λέω την αλήθεια και τα μπιφτέκια μου είναι φοβερά!

Ακριβώς μια ανάσα πριν φαγωθεί!

Υλικά: (για 6-8 άτομα, αν θέλετε λιγότερο απλά κόφτε στη μέση τη συνταγή. Εγώ κάνω ολόκληρο κιλό, το χωρίζω ζυμωμένο σε μερίδες και το βάζω στην κατάψυξη για όταν βαριέμαι να μαγειρέψω)

• 1 κιλό κιμά (30% χοιρινό, 70% μοσχάρι, διπλοπερασμένο μαζί στην μηχανή, να επιμείνετε στο χασάπη)
• 1 μεγάλο κρεμμύδι
• 1 χούφτα μαϊντανό
• 1/2 χούφτα δυόσμο
• 1 ποτήρι του νερού φρυγανιά τριμμένη
• 1/2 ποτήρι του νερού κόκκινο κρασί
• 1/4 ποτήρι του νερού ελαιόλαδο
• 1 ποτήρι του νερού γάλα
• 1 αβγό μεγάλο
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, πάπρικα γλυκιά
• μισό βάζο λιαστές ντομάτες (περίπου 6-7 κομμάτια)

Εκτέλεση:

Στο μιξεράκι, αλέθετε το κρεμμύδι, να γίνει πολτός. Το αδειάζετε σε μια λεκανίτσα. Αλέθετε μαϊντανό και δυόσμο, ίσα να κοπούν τα φυλλαράκια. Δεν θέλουμε να εξαφανιστεί. Τότε προσθέτετε τις λιαστές ντομάτες και ξανακόβετε, να γίνουν όλα μικρούτσικα κομματάκια. Τα αδειάζετε και αυτά στη λεκανίτσα.

Έπειτα προσθέτετε όλα τα υπόλοιπα υλικά, και ζυμώνετε καλά. Το μείγμα θα μοιάζει λίγο νερουλό, αλλά όσο ζυμώνετε, τόσο ενώνονται τα υλικά και θα στρώσει. Τα πλάθετε σε μπιφτέκια και τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς σε αντιστάσεις πάνω κάτω για καμιά ωρίτσα, ή ώσπου να γίνουν όσο τραγανά τα θέλετε.

Σημειώσεις σερβιρίσματος:

Τα σέρβιρα με χυμό λεμονιού, φρυγανισμένο ψωμί με λάδι/αλάτι/ρίγανη και βρασμένο κουνουπίδι/μπρόκολο. Μπορείτε κάλλιστα να τα σερβίρετε με μακαρόνια, ή με ρύζι και αρακά, ή με πατάτες (πουρέ ή φούρνου ή τηγανιτές). Μια τεράστια πράσινη σαλάτα/ρόκα/καρύδι/τυρί θα ταίριαζε επίσης.

Παραλλαγές:

• αφού τα αραδειάσετε στο ταψί, καλύψτε τα με παχιές φέτες ντομάτα και ψήστε τα έτσι
• προσθέστε στον κιμά 1/4 κιλού τυρί φέτα, σπασμένο σε κομμάτια όχι πολύ μικρά
• γεμίστε τα μπιφτέκια με μείγμα κίτρινων τυριών
• όλα τα παραπάνω μαζί, για την υπέρτατη γουρουνιά.
• αν τα πλάσετε κεφτεδάκια και τα ψήσετε στον φούρνο, γίνονται εξαιρετικός μεζές για μπουφέ

Χαλβάς γιαγιαδίστικος

Ο παραδοσιακός, σιμιγδαλένιος χαλβάς είναι τούτος δω, αρωματισμένος με χυμό πορτοκάλι, κανέλλα και μέλι. Γίνεται μοσχομυριστός και στέκεται όμορφα πάνω σε πιατέλα. 

Η μέτρηση υλικών γίνεται σε ποτήρια. Δεν έχει σημασία τι είδους ποτήρια, αρκεί να γίνει με το ίδιο μέγεθος ποτηριού για όλα τα υλικά. Χρησιμοποίησα νεροπότηρα, για να βγει αρκετή δόση για μια φόρμα κέικ.

Ιδού τα πειστήρια:

Χριστουγεννιάτικο Αστέρι. Το ξέρω ότι πλησιάζει Πάσχα.

Υλικά:

• 2 ποτήρια σιμιγδάλι (αν χρησιμοποιήσετε μόνο χοντρό, ο χαλβάς θα βγει πιο ψωμένιος, αν χρησιμοποιήσετε μόνο ψιλό, θα βγει πιο μεταξένιος, αν κάνετε μείγμα μισό μισό θα βγει δομημένος)
• 1 ποτήρι λάδι (ότι έχετε ευχαρίστηση- αν χρησιμοποιήσετε ελαιόλαδο φροντίστε να είναι απαλό στη γεύση, άλλως χρησιμοποιήστε καλαμποκέλαιο ή ηλιέλαιο) + λίγο για τη φόρμα
• 1 1/2 ποτήρι ζάχαρη κρυσταλλική
• 1/2 ποτήρι μέλι
• 3 ποτήρια νερό
• 1 ποτήρι χυμό πορτοκαλιού
• φλούδες από ένα πορτοκάλι (ξεφλουδίζετε το πορτοκάλι, κρατώντας μόνο το πορτοκαλί μέρος της φλούδας- το άσπρο το πετάμε γιατί πικρίζει)
• 2 ξύλα κανέλας
• 1 κουταλιά της σούπας κανέλα σκόνη (ή, όσο θέλετε)

Εκτέλεση:

Σε μια κατσαρόλα αδειάζουμε το λάδι και το ζεσταίνουμε. Μόλις ζεσταθεί, χαμηλώνουμε τη φωτιά (σε βαθμίδες έως το 10 το βάζω στο 6), προσθέτουμε το σιμιγδάλι, και ανακατεύουμε διαρκώς. Μόλις αρχίσει να ζεσταίνεται το σιμιγδάλι θα μοσχομυρίσει. Το ανακατεύουμε ώσπου να αλλάξει χρώμα από ξανθό της άμμου σε λίγο πιο σκούρο. Προσέχουμε πάρα πολύ καλά να μην κάψουμε το σιμιγδάλι.

Το πριν...

Και το μετά.

Σε ένα άλλο κατσαρολάκι, αδειάζουμε όλα τα άλλα υλικά εκτός από την κανέλα σκόνη, ανακατεύουμε στην αρχή μια, και το αφήνουμε να βράσει. Από τη στιγμή που ξεκινήσει ο βρασμός, μετράμε 5 λεπτά και το κλείνουμε. Αν φουσκώσει και αφρίσει, χαμηλώστε λίγο την φωτιά, αλλά μην το ανακατέψετε, θα ζαχαρώσει.





Όταν θα είναι έτοιμο το σιρόπι, θα υποχωρήσει και αυτός ο αφρός που βλέπετε δεξιά, και θα είναι ένα διαυγές σιροπάκι με μια απόχρωση κεχριμπαρένια.
Το σιρόπι το ετοιμάζουμε μόλις αδειάσουμε το σιμιγδάλι στην κατσαρόλα, ώστε να είναι έτοιμο όταν ψηθεί το σιμιγδάλι.

Πάμε τώρα στα δύσκολα. Όταν είναι έτοιμο το σιμιγδάλι, αδειάζουμε κουταλιά κουταλιά (με το εργαλείο που σερβίρουμε τη σούπα) το σιρόπι στην κατσαρόλα. Θέλει προσοχή εδώ, γιατί μόλις μπει το σιρόπι, θα γίνει ο χαμός. Θα πετιούνται σιμιγδάλια παντού, θα τσιτσιρίσει και θα βράσει. Λόγω του σιροπιού, όλο αυτό θα καίει πάρα πολύ, σε βαθμό να προκαλεί εγκαύματα, οπότε καλό είναι να πάρετε μέτρα ασφαλείας ώστε να μην καείτε.

Αφού αδειάσετε όλο το σιρόπι (χωρίς τις φλούδες πορτοκαλιού και τα ξύλα κανέλλας, ε;) και ανακατέψετε καλά, προσθέτετε την κανέλα σκόνη και ξανανακατεύετε και σβήνετε το μάτι. Μόλις δείτε ότι έχει απορροφηθεί το σιρόπι,. αδειάζετε τον χαλβά σε μια λαδωμένη φόρμα με ότι σχέδιο θέλετε (ή και καθόλου σχέδιο) και τον αφήνετε να κρυώσει. 

Τον αναποδογυρίζετε σε πιατέλα (δηλαδή, ακουμπάτε πάνω στη φόρμα την πιατέλα και με μια χαρακτηριστική κίνηση το γυρνάτε όλο ανάποδα, ώστε η πιατέλα να είναι κάτω και η φόρμα πάνω, και σιγά σιγά σηκώνετε τη φόρμα. Αν δεν βγαίνει κοπανίστε την λίγο να ξεκολλήσει).

Αν θέλετε, πασπαλίστε το χαλβά από πάνω με λίγο κανέλα, κάνοντας σχέδια.

Σημείωση: 

Τον χαλβά στο σπίτι μου έτσι τον κάμαμε. Τώρα, αναλόγως καταγωγής, ο κόσμος προσθέτει και διάφορα πράγματα ακόμα. Το εύκολο είναι τα καβουρδισμένα αμύγδαλα (αποφλοιωμένα, στους 160 βαθμούς στο φούρνο για 10 λεπτά, ή ώσπου να πάρουν χρώμα). Το επόμενο είναι το καβουρδισμένο κουκουνάρι και οι φουσκωμένες στο κονιάκ ξανθές σταφίδες. Ή, γαρίφαλο στο σιρόπι (3-4 κοτσανάκια, αλλά γίνεται βαρύ στο άρωμα μετά και δεν το προτιμώ). Ε, και μετά, μπορείτε να πειραματιστείτε στο σιρόπι: λεμόνι αντί για πορτοκάλι (θα δώσει και μια οξύτητα αυτό, δεν είναι κακό), ή σιρόπι από γλυκό του κουταλιού περγαμόντο (αντικαθιστούμε ένα μέρος νερού σε ίση ποσότητα σιροπιού), ή μαστίχα κοπανισμένη που έχουμε πρώτα αφήσει σε ένα κομμάτι του ζεστού νερού. Αρώματα τύπου βανίλια ή πικραμύγδαλο δεν συνιστώ, καθώς δεν δένουν ωραία.

Πίτες για σουβλάκια

ΔΕΝ είναι σαν του σουβλατζίδικου, να ξέρετε. Ευθύνη ουδεμία φέρω, ότι σας παραπλάνησα, ότι σας είπα ψέματα, ότι σας έταξα φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Αφού, λοιπόν, το ξεκαθαρίσαμε αυτό, να σας πω ότι πρόκειται για νοστιμότατο αρτοσκεύασμα που θυμίζει αρκετά τις πίτες για τα σουβλάκια που τρώμε από τα σουβλατζίδικα, απλά, είναι φτιαγμένο από τα χεράκια σας, πεντακάθαρο. Μπορείτε φυσικά να τα τηγανίσετε, και να είναι εκπληκτικά, μπορείτε όμως για μια ελαφρώς υγιεινότερη επιλογή να τα ψήσετε στο φούρνο.

Με αυτά θα συνοδέψετε σαλάτες και ντιπ, με αυτά θα τυλίξετε σουβλάκια. Και να πως είναι αφού τελειώσετε τη διαδικασία:

Διαβαθμίσεις στην ώρα ψησίματος προς χάριν πειραματισμού

Υλικά: (περίπου 8-10 πίτες)

• 1/2 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 φακελάκι μαγιά στιγμής
• 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
• 1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
• 1 κούπα του καφέ χλιαρό νερό +λίγο ακόμα (αναλόγως πόσο θα πάρει)
• Λίγο λαδορίγανη με αλατάκι για το άλειμμα μετά

Εκτέλεση:

Δεν είναι έτοιμο το ζυμαράκι.

Σε μια λεκανίτσα ανακατεύετε όλα τα υλικά μαζί (στο νερό κρατάτε το "λίγο ακόμα" να το βάλετε σιγά σιγά, όσο χρειαστεί) και ζυμώνετε με τα χεράκια σας ώσπου να πάρετε μια ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια. Στη φωτογραφία δεξιά, δεν είναι έτοιμη η ζύμη, διότι εμφανώς και κολλάει ακόμα στο χέρι, και δεν έχει ενωθεί καλά το αλεύρι.

Έτοιμο ζυμαράκι.

Σε αυτή τη φωτογραφία, το ζυμαράκι μας είναι έτοιμο. Το βάζουμε σε προθερμασμένο και σβηστό φούρνο (τον πυρώσαμε για μερικά λεπτά και μετά τον σβήσαμε, δημιουργώντας μια αεροστεγή, χλιαρή φωλιά για το ζυμαράκι μας που το αγαπάει αυτό το περιβάλλον πολύ), σκεπασμένο καλά, και το αφήνουμε καμιά ωρίτσα, μίαμιση. 

Φουσκωμένο

Όταν θα είναι έτοιμο θα μοιάζει όπως στη φωτογραφία δεξιά. Τριπλάσιο σε όγκο, γεμάτο φουσκαλίτσες. Όλη την υπέροχη δουλειά που έγινε τόση ώρα, όμως, εσείς θα τη χαλάσετε, ξαναζυμώνοντας γρήγορα το ζυμαράκι. Το πλάθετε σε μικρούτσικα μπαλάκια μεγέθους μπαλίτσας του πινγκ πονγκ, και τα ανοίγετε πάνω σε αλευρωμένο πάγκο σε μικρά, λεπτά φυλλαράκια. Έχετε υπόψη σας ότι τόσο περίπου θα είναι το τελειωτικό τους μέγεθος, οπότε αναλόγως ανοίξτε τα.

Έτοιμα για ψήσιμο

Τα αραδιάζετε ανά 4 στο ταψί, τα αφήνετε μισή ωρίτσα να ξαναφουσκώσουν λιγουλάκι. Σε αυτή τη φάση επιλέγετε πως θα τα ψήσετε. Ή θα τα τηγανίσετε, ή θα τα ψήσετε στο γκριλ. Εγώ επέλεξα το δεύτερο. Στο γκριλ του φούρνου λοιπόν, ζεσταμένο, τα βάζουμε και τα ψήνουμε πέντε λεπτάκια (ή ώσπου να ροδίσουν). Τα γυρνάμε από την άλλη, τα αλείφουμε με τη λαδορίγανη και τα ψήνουμε λίγο ακόμα.

Μόλις τα βγάλουμε από το φούρνο, τα κλείνουμε αμέσως σε σακουλάκι τροφίμων αεροστεγώς. Τα αφήνουμε έτσι για 10-15 λεπτά, να μαλακώσουν λίγο. Σερβίρουμε.

Πιπεροσαλάτα νηστίσιμη

Της κατηγορίας αλοιφές, γενικότερα μια καλή ιδέα να πιάνει χώρο στο ψυγείο σας μέρες που είναι,για ένα νόστιμο και υγιεινό σνακ την ώρα της λιγουρίτσας. Πάει έξοχα με αραβικές πίτες κομμένες και ψημένες, ή πατατάκια, ή φρυγανίτσες, ή κριτσίνια, ή ότι άλλο ζυμωτό θέλετε. Επίσης, είναι μια πρώτης τάξεως λιχουδιά να σερβίρετε σε σαρακοστιανό τραπέζι, καθότι και νηστίσιμο, και όμορφο χρώμα έχει. Όπως με όλα αυτά τα σαλτσοειδή, καλό είναι αν το θέλετε για τραπέζι να το ετοιμάσετε από την προηγούμενη για να μπερδευτούν μεταξύ τους τα αρώματα όλων των υλικών. Να πως είναι και στο μάτι:

Μοιάζει λίγο με την πάπρικα της Θεσσαλονίκης αλλά δεν είναι

Υλικά: (για ένα μπωλ επαρκές για τραπέζι 6 ατόμων)

• 6 πιπεριές φλωρίνης φρέσκες (ή από βάζο, αν βαριέστε τη διαδικασία)
• 1/2 φλιτζάνι καρύδι (καβουρδισμένο και τριμμένο)
• 1/2 βάζο λιαστές ντομάτες (περίπου 2 ντοματάκια ανά πιπεριά)
• 2 σκελίδες σκόρδο καθαρισμένες αλλά όχι κομμένες
• 2 κουταλάκια του γλυκού κοφτά μαύρη ζάχαρη
• 2 κουταλιές της σούπας βαλσαμικό ξύδι
• 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο (ίσως και μερικές σταγόνες τσουσκόλαδο)
• Αλάτι, όσο θέλετε

Εκτέλεση:

Ετοιμάζετε τα υλικά: πλένετε τις πιπεριές, τις αραδιάζετε σε ένα ταψάκι, και τις ψήνετε καμιά ωρίτσα στο φούρνο στους 190 βαθμούς, ή ώσπου να αρπάξουν λιγουλάκι. Τις βγάζετε από το φούρνο, τις κλείνετε αεροστεγώς σε σακουλίτσα τροφίμων, και τις αφήνετε να κρυώσουν εκεί μέσα.

Αδειάζετε τα καρύδια σε ένα ταψάκι, και τα βάζετε για 10 λεπτά στον ίδιο φούρνο με τις πιπεριές. Τα βγάζετε από το φούρνο όταν μυρίζετε πλέον το καρύδι (θα καταλάβετε τη μυρωδιά όταν πλησιάσετε τη μύτη στο ταψάκι) αλλά πριν καεί και τα αφήνετε να κρυώσουν τελείως.

Όταν έχουν πια κρυώσει, παίρνετε τη σακουλίτσα με τις πιπεριές στο νεροχύτη (προσοχή, θα έχει ζουμιά το σακουλάκι, καθώς και οι πιπεριές μέσα) και τις καθαρίζετε από τις φλούδες. Θα μου πείτε, αφού θα τα αλέσουμε, γιατί να το κάνουμε αυτό; Γιατί είναι Άκομψο να έχει η αλοιφή πετσάκια μέσα. Άσχημο, πως το λένε! 

Αφού έχουμε έτοιμα όλα τα υλικά, τα πετάμε όλα μαζί (εκτός από το σκόρδο) στο μπλέντερ ή σε μεγάλο πολυκόφτη, και τα κοπανάμε ώσπου να γίνουν ένα ενιαίο μείγμα. Αδειάζουμε τη σαλάτα στο σκεύος που θα τη φυλάμε στο ψυγείο (σε τάπερ, εν προκειμένω), και βουτάμε μέσα το σκόρδο. Το βάζουμε στο ψυγείο, σκεπασμένο. Κάθε 2-3 ώρες, ρίχνουμε ένα ανακατεματάκι. 

Την επομένη, αφαιρούμε το σκόρδο από τη σαλάτα, και σερβίρουμε.

Αρωματκό Ντιπ για καλούδια της Σαρακοστής

Ντιπ για ντιπ. Σωσάκι είναι αυτό, μια χαρούλα, να τσαλαβουτάς τις γαρίδες και τα καλαμάρια και τους απανταχού *-κεφτέδες. Λίγο γλυκούτσικο, λίγο ξινούτσικο, αλλά προς Θεού, όχι γλυκόξινο. Λίγο αρωματικούλι πάντως, καθώς μπλέκονται τα μυρωδικά με τα εσπεριδοειδή με το βαθύ άρωμα του ταχινιού. Εδώ, μια φωτογραφία του, που δεν είναι καθόλου επιστημονική, αλλά να έχετε και μιαν εικόνα: 

Το καλό το συνταγολόγιο, έχει λαδιά πολύ.

Υλικά: (για ένα μπωλάκι μικρό)

• 4 κουταλιές της σούπας ταχίνι
• 4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο καλής ποιότητας
• Ξύσμα και χυμό από ένα πορτοκάλι
• Ξύσμα και χυμό από ένα λεμόνι
• 1 κουταλάκι της σούπας ξερό βασιλικό
• 1 κουταλάκι της σούπας ξερό θυμάρι
• 1 κουταλάκι της σούπας ξερή μαντζουράνα
• 2 δαφνόφυλλα
• 1 πιπεριά τσίλι (καυτερή)  ---> (αντικαθιστώ μία κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο με μία κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο εμποτισμένο με τσούσκες, για το ίδιο αποτέλεσμα)
• αλάτι όσο θέλετε

Εκτέλεση:

Θέλει τρελή επιστήμη να φτιάξετε αυτό το σωσάκι.

Ρίχνετε όλα τα υλικά σε ένα βαζάκι (τύπου μαρμελάδας), κλείνετε το καπάκι, και κουνάτε ωσάν να βρίσκεστε σε μπιτς μπαρ στην Κοπακαμπάνα και αυτό που κοπανάτε είναι οι μαργαρίτες σας.

Το μείγμα θα γίνει ελαφρώς γαλακτώδες με πρασινάκια να κολυμπούν μέσα.

Αυτό, αφήστε το στο ψυγείο πολύ ώρα (κατά προτίμηση, από την προηγούμενη το βράδυ), για να ξεδιπλωθούν τα αρώματα που έχει, διότι είναι σωσάκι με πολύ βάθος και θέλει το χρόνο του.

Πριν το σερβίρετε στο μπωλάκι του, για να συνοδέψει τα σαρακοστιανά σας, σουρώστε το να φύγουν τα διάφορα που κολυμπάνε και χαλάνε τη μόστρα.

Και έτοιμο το γκουρμεδιάρικο σωσάκι.

Ψωμάκια δείπνου γεμιστά

Τα ψωμάκια αυτά είναι μαλακά στο εσωτερικό τους, τραγανά στο εξωτερικό τους, και ευκολοσυνδύαστα στη γέμισή τους. Μπορείτε να βάλετε ότι τραβάει η όρεξή σας: τυρί φέτα, κίτρινα τυριά, ελιές, σαλαμάκια, κρεμμύδια τηγανισμένα, λιαστές ντομάτες, οτιδήποτε σας γυαλίσει. Είναι εύκολα, απλά θέλουν δύο πράγματα προσοχή: ζυμώνουμε πάντα σχολαστικά τις ζύμες μας, εκτός και αν η συνταγή το λέει ειδικά ότι δεν πρέπει να ζυμωθεί πολύ. Όσο περισσότερο ζυμώνουμε, τόσο απαλότερο θα γίνει το ζυμαράκι, και τόσο περισσότερο θα γλυκαθεί η ψυχή σας. Α, βέβαια, το ζύμωμα για μένα είναι ψυχοφάρμακο. Με ευχαριστεί τόσο πολύ η αίσθηση της αφράτης ζύμης στα χέρια, που όταν έχω χρόνο μπορώ να ζυμώσω και μισή ώρα. Το δεύτερο πράγμα που πρέπει να προσέξετε, είναι ο χρόνος φουσκώματος, δύο φορές. Μία όταν πρωτοζυμώσετε, και μια αφού τα πλάσετε στο σχήμα τους. Θα τα συζητήσουμε αναλυτικά αυτά, αλλά να θυμάστε αυτό χοντρικά: το ψωμί δεν θέλει βιασύνες!!

Χτες, που είχα καλεσμένους στο σπίτι, έφτιαξα ψωμάκια με τυρί φέτα (αυτό είχα ως υλικό στολίσματος πρόχειρο). Το αποτέλεσμα ήταν αυτό:

Δεν είναι απαραίτητο να βγουν τέλεια σε σχήμα, αρκεί να είναι νόστιμα!

Υλικά: (βγαίνουν περίπου 10-12 ψωμάκια μερίδα)

• 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις (+ περίπου 250 γρ. για έκακτες ανάγκες)
• 3 φακελάκια μαγιά στιγμής
• αλάτι (αυτό τώρα είναι σχετικό, το ρίχνω με το μάτι, αλλά θέλει προσοχή αν βάλετε αλμυρά υλικά όπως οι ελιές ή η φέτα)
• 1 κούπα γάλα φρέσκο, χλιαρό (όταν βάζετε δάχτυλο μέσα, να μην είναι δυσάρεστο, ούτε ζεστό, ούτε κρύο)
• Χλιαρό νερό όσο πάρει
• Μια χούφτα ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας
• 300 γρ. τυρί φέτα (ή λιγότερο, ή άλλο υλικό, όπως σας περιέγραψα ήδη στην εισαγωγή)
• Προαιρετικά, αρωματικά. Παράδειγμα, η φέτα ταιριάζει ωραιότατα με τη ρίγανη.

Εκτέλεση:

Αλεύρι και γάλα πρωτοσυναντώνται

Σε μια μεγαλούτσικη λεκάνη αδειάζουμε το αλεύρι το κιλό, τα φακελάκια τη μαγιά και το αλάτι και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι. Αδειάζουμε το γάλα και σίγουρα ένα ποτήρι χλιαρό νερό. Ανακατεύουμε καλά. Από τη στιγμή που θα βάλουμε τα υγρά υλικά, πρέπει να βάλουμε τα χέρια μας για να ζυμώσουμε. 

Έτσι νάναι το ζυμαράκι σας.

Ζυμώνουμε και προσθέτουμε νεράκι, ώσπου να βραχεί όλο το αλεύρι και να ενωθεί σε ζύμη. Προσοχή μην το παρακάνετε και γίνει λασπουριό. Αν συμβεί αυτό, προσθέστε αλεύρι από το έκτακτης ανάγκης. Έχετε υπόψη σας, ότι και αν ακόμα κολλάει λίγο η ζύμη στα χέρια, ενδέχεται να μην χρειάζεται άλλο νερό, γιατί όσο ζυμώνετε γίνονται πράγματα στο ζυμαράκι σας και γίνεται πιο ελαστικό και πιο αφράτο. Είναι χοντρικά έτοιμο για το επόμενο βήμα όταν μοιάζει έτσι --->

Με το λαδάκι φρέσκο πάνω του

Θέλετε η ζύμη να μην κολλάει στα χέρια, και να είναι ευχάριστα ζεστή, για να μπορεί να δουλέψει η μαγιά. Δεν είναι απαραίτητο να έχετε πάρει την τέλεια εμφανισιακά ζύμη, αυτά είναι πράγματα που μόνο επαγγελματίες σεφ και αρρωστάκια ερασιτέχνες μπορούν να πετύχουν. Εσείς, αρκεστείτε με το λαχταριστό ζυμαράκι που μοιάζει να έχει ανεμοβλογιά. Πάλι νόστιμο θάναι.

Έτοιμο να μπει για φούσκωμα

Στην κατάσταση αυτή, λοιπόν, αδειάζετε από πάνω μια χούφτα ελαιόλαδο και το αλείφετε με τα χέρια σας παντού γύρω γύρω. Και αρχίστε το ζύμωμα τώρα. Να τραβήξει όλο το λαδάκι, να πάει παντού. Όσο νοστιμότερο το λαδάκι που θα επιλέξετε να βάλετε, τόσο νοστιμότερο και το ψωμάκι σας. Το ζυμαράκι σας είναι έτοιμο όταν μοιάζει έτσι --->

Κοντεύει να ξεχειλίσει.

Σκεπάζετε το μπωλ με μια πετσέτα και το αφήνετε σε μέρος να φουσκώσει που έχει τις εξής προδιαγραφές: είναι ζεστό και στεγνό, δεν έχει ρεύματα, δεν έχει κίνηση από μπροστά του, δεν το φτάνουν γάτες/σκύλοι οικόσιτοι. Αυτό που κάνω εγώ, είναι να πυρώνω τον φούρνο μου για μερικά λεπτά στην μάξιμουμ θερμοκρασία του και να τον κλείνω. Έτσι δημιουργείται με ζεστή, στεγνή, αεροστεγείς φωλίτσα για το ζυμαράκι μας, να έχει χώρο να αναπτυχθεί. Σε τέτοιες συνθήκες, θέλει περίπου μια ώρα να φουσκώσει. Θα ξέρετε ότι είναι έτοιμο όταν μοιάζει έτσι --->

Έβαλα και το τυράκι.

Παρατηρείστε τις φουσκαλίτσες. Αυτές φυλάνε τον αγέρα μέσα τους που δίνει τον όγκο στο ψωμάκι σας. Και τώρα, η αγαπημένη μου στιγμή. Όπως το ζυμαράκι είναι φουσκωτό και τουρλωτό, και πλημμυρίζει το μπολ σας, εσείς θα του ρίξετε μια μπουνιά μές στη μέση! Ναι, θα βάλετε το χέρι σας μέσα κει, όπως είναι ζεστό και αφράτο, και όλη αυτή τη δουλειά που έκαμε το κακόμοιρο να γίνει φουσκωτό και τουρλωτό θα του τη χαλάσετε. Ξαναζυμώνετε για μια στιγμή. Σε αυτή τη φάση προσθέτετε τα υλικά στολίσματος και ζυμώνετε λίγη ώρα να πάνε παντού. 

Μόλις τα αράδιασα στο ταψί.

Τώρα, κόβετε κομμάτια ζύμης, σε ίσα μεγέθη. Θα σας το περιγράψω όσο καλύτερα μπορώ. Είτε θα τα ζυγίζετε για να έχουν ίδιο μέγεθος, είτε θα θα ακολουθήσετε το σύστημα φούσκα/αντίχειρας. Τουτέστιν, χουφώνετε με το αντίθετο χέρι από το κανονικό σας ένα κομμάτι ζύμης, και το πιέζετε με την παλάμη σας να περάσει από τον δακτύλιο που σχηματίζουν αντίχειρας και δείκτης. Όταν αποκτήσει μέγεθος κάτι μεταξύ μπαλάκι τέννις και μπέιζμπολ, το κόβετε με το άλλο σας χέρι. Το κομμάτι αυτό το πλάθετε σε μπαλάκι και το αφήνετε στο ταψί. Συνεχίζετε ώσπου να τελειώσει η ζύμη. Αφήνετε το ταψί στην άκρη, σκεπασμένο με πετσέτα, για άλλη μια ώρα, να φουσκώσουν τα ψωμάκια ξανά.

Έτοιμα για ψήσιμο. Γέμισαν το ταψί.

Αφού ξαναφουσκώσουν, είναι πλέον έτοιμα να τα φουρνίσουμε. Τώρα, σε αυτό το σημείο, μπορείτε προσεκτικά (να μην τρυπηθούν) να τα βρέξετε με λίγο γάλα και να τα πασπαλίσετε με διάφορα (σουσάμι, μαυροκούκι, τυράκι τριμμένο, χοντρό αλάτι). Τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για περίπου 30 λεπτά στους 180 βαθμούς αντιστάσεις πάνω κάτω. 

Παντζαροσαλάτα

Εντάξει, νομίζω πως δεν ανακάλυψα τον τροχό με αυτή τη σαλάτα. Είχα παντζάρια βρασμένα, καθαρισμένα και κομμένα στην κατάψυξη, λέω, δεν τα κάνω μιαν όμορφη σαλάτα; Αλλά χωρίς τους τόνους σκόρδου και ξυδιού που βάζει η μάνα μου. Ψαχούλεψα λίγο στο Ίντερνετς- το θηρίο- που τα ξέρει όλα και να, βρήκα λύση. Ορίστε η εικόνα: (το χρώμα αδικείται, ήταν ένα υπέροχο σκούρο βυσσινί ή, έστω, παντζαρί, με λαμπερές ανταύγειες, τόσο τέλειο για τραπέζωμα)

Παντζαροσαλάτα η γυαλιστερή!

Υλικά: (για 6 άτομα)

• 4 παντζάρια χωρίς τα φύλλα τους (κρατήστε τα αυτά, αν σας τα δώσει ο μανάβης σας, να τα βράσετε και να τα φάτε σαν χόρτα σαλάτα)
• 1 σκελίδα σκόρδο
• 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• 4 κουταλιές της σούπας ξύδι (μερικοί βάζουν από βατόμουρο, δεν ξέρω που το βρίσκουν όμως)
• 2 κουταλιές της σούπας- βουνό μαγιονέζα
• 4 κουταλιές της σούπας κρεμ φρες (στα μεγάλα σούπερ μάρκετ, ή Σμετάνα ή σβετλάνα στα ρώσσικα καταστήματα που είναι ελαφρώς ξινότερη αλλά απαλότερη από το γιαούρτι) -- η κλασσική συνταγή θέλει γιαούρτι, αλλά δεν το προτιμώ είναι πολύ ξινό
• 1 ξινόμηλο καθαρισμένο και κομμένο σε πολύ μικρά κυβάκια (προαιρετικά)
• 1/4 κούπα καρύδια, ψημένα στο φούρνο για 10 λεπτά, ίσα να μοσχοβολήσουν  κρυωμένα και χοντροκοπανισμένα
• Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση:

Φωνάζετε τη μαμά σας να σας ετοιμάσει τα παντζάρια. Εναλλακτικά, τα βάζετε όπως είναι με φλούδες και με όλα στην κατσαρόλα να βράσουν. Πρέπει να πω να βάλετε και νερό στην κατσαρόλα; Να το πω. Να βάλετε και νερό. 

Όταν βράσουν (τα τσιμπάτε με το πιρούνι και τα νιώθετε μαλακά), τα στραγγίζετε από το νερό και τα αφήνετε όπως είναι στην κατσαρόλα να κρυώσουν. 

Ετοιμάζετε τη σάλτσα: σε ένα ταπεράκι με καπάκι, κατά προτίμηση με γυάλινο δοχείο (για να μην βρομίσει το τάπερ δηλαδή, αλλιώς γούστο σας βάλτε ότι θέλετε), ρίξτε τα εξής υλικά: το σκόρδο λιωμένο, το ελαιόλαδο, το ξύδι, τη μαγιονέζα, τη κρεμ φρες, το αλάτι και το πιπέρι. Ανακατέψτε καλά. Κλείστε το τάπερ και βάλτε το στο ψυγείο να τραβήξει λίγο, καμία ωρίτσα οπωσδήποτε.

Τα παντζάρια βάφουν τα πάντα κόκκινα. Συνεπώς, όταν τα χειριστείτε  καλό είναι να φοράτε πλαστικά γάντια μιας χρήσης και να προσέχετε τι και που και πως ακουμπάτε για να μην βάψετε ρούχα, σκεύη, έπιπλα. Τα καθαρίζετε από τα φλούδια τους και τα κόβετε σε λεπτά φετάκια μπουκιές. Να είναι λεπτά και κομψά όμως. Τα αδειάζετε στο σκεύος που θα τα φυλάξετε. Προσθέτε τα ξινόμηλα (αν θέλετε, εγώ δεν έβαλα και μια χαρά βγήκε η σαλάτα) και τα καρύδια, και μετά τη σάλτσα. Ανακατεύετε καλά, αφήνετε τη σαλάτα στο ψυγείο καμιά ωρίτσα να τραβήξει και είστε έτοιμοι. 

Η σαλάτα αυτή είναι ιδανική για τραπεζώματα, καθώς και εντυπωσιακή στο μάτι είναι, και μπορεί να ετοιμαστεί ως και δυο ημέρες νωρίτερα.