Πίτσα με πατάτες και δεντρολίβανο

Αυτό το πράμα μου το πρωτοέδειξε Ναπολιτάνος σεφ, για να μου δείξει τι ωραίες πίτσες που φτιάχνει. Άμαθη τότε, σκεφτόμουν τι βλακείες είναι αυτές που μου δίνει να φάω. Διότι ήξερα ότι οι ιταλικές πίτσες δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που τρώμε εδώ, είχα δοκιμάσει και ένα λιγδερό πράμα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μιλάνο, και τις είχα απαξιώσει εντελώς, αλλά, ε, όχι και εντελώς σκέτες μάνα μου, πως θα κατέβει το ζυμάρι χωρίς τίποτε. Και που ακούστηκε πατάτα με ψωμί, και που κολλάει τώρα το δεντρολίβανο, που ως γνωστό είναι μόνο για το γουρούνι και ταρνί, και πολύ του είναι.

Χάζευα τον σεφ να κόβει το δεντρολίβανο ώσπου να γίνει σκόνη, να περνάει τις πατάτες από το μαντολίνο, και να τα ανακατεύει όλα με ελαιόλαδο, φέτα-φέτα, ώσπου να μην κολλάνε πια μεταξύ τους, με υπομονή, και μετά να τις απλώνει μια μια στο ζυμάρι του. Έτσι, σκέτη την έβαλε στο φούρνο, αφού φούσκωσε και έγινε μια ζύμη ψωμένια, μέχρι που τραγάνισαν οι πατάτες πάνω της, και μετά μας την έδωσε να την φάμε. 

Και κάπως έτσι έμαθα ότι με δυο ευτελή υλικά μπορείς να φτιάσεις θαύματα που και χορταίνουν και νοστιμίζουν. 

Να σημειώσω εδώ πως το ζυμάρι που φτιάχνω για πίτσα ΔΕΝ είναι το σωστό. Αυτό που κάνω θέλει το πολύ μια ώρα ώσπου να είναι έτοιμο για χρήση. Η ζύμη της πίτσας θέλει πολύ δουλειά και προετοιμασία, καθώς και κάπου 15-18 ώρες αναμονή για να χρησιμοποιηθεί. Αν θέλετε να ασχοληθείτε, ρίξτε μια ματιά στο ατελείωτο Ίντερνετς, να δείτε πως γίνεται. Δεν ποστάρω λινκ, διότι δεν έχω δοκιμάσει κάποιο, συνεπώς δεν έχω και να προτείνω.

Να, έτσι είναι:

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τις γυρνάει το blogger τις φωτογραφίες. Τέλος πάντων, βλέπετε.

Υλικά: (για ένα ταψί)

700 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

1 χούφτα ελαιόλαδο

2 φακελάκια μαγιά στιγμής

χλιαρό νερό όσο πάρει

4 μέτριες πατάτες

1 κρεμμύδι ξερό

ελαιόλαδο

αλάτι

1 κλαδάκι φρέσκο δεντρολίβανο

λίγη φρέσκια ρίγανη αν έχετε

χυμό από μισό λεμόνι

Εκτέλεση:

Σε μια λεκανίτσα, ανακατεύετε το αλεύρι με τη μαγιά και το αλάτι. Προσθέτετε σταδιακά το νερό, το οποίο πρέπει να είναι σε θερμοκρασία ευχάριστη για το δέρμα σας. Ζυμώνετε με την μπουνιά, ώσπου να πάρει όλο το αλεύρι και να γίνει μια μαλακή ζύμη. Τότε, προσθέτετε τη χούφτα ελαιόλαδο και ξαναζυμώνετε, ώσπου να απορροφήσει το λάδι.

Σκεπάζετε την λεκανίτσα με μια καθαρή πετσέτα, και την αφήνετε στην άκρη να φουσκώσει. Θυμηθείτε να πασπαλίσετε με λίγο αλεύρι την επιφάνεια της μπάλας, ώστε να μην κολλήσει στην πετσέτα. Αυτό που κάνω συνήθως, είναι να την αφήνω στον φούρνο μέσα, αφού πρώτα τον αφήσω για μερικά λεπτά σε τιτανοτεράστια θερμοκρασία, και τον σβήσω. Έτσι δημιουργείται μια ζεστή φωλίτσα, χωρίς αέρηδες και ρεύματα, για να φουσκώσει με ασφάλεια το ζυμαράκι. Σε κανονικές συνθήκες, θα είναι έτοιμο σε μια ώρα.

Περίπου 15 λεπτά πριν να είναι έτοιμο το ζυμάρι, ετοιμάστε τα topping. Αν έχετε καθαρές, φρέσκες πατάτες, απλά πλύντε τες. Αλλιώς, καθαρίστε τες. Κόψτε τις σε λεπτές φέτες με ένα μαντολίνο. Ή, με κάτι παρόμοιο. Οι περισσότεροι τρίφτες έχουν και σχετική λεπίδα. Βάλτε τις φέτες σε ένα μπωλ, αφού πρώτα τις πλύνετε και τις στεγνώσετε.

Ψιλοκόψτε το κρεμμύδι. Όσο πιο μικρά κομμάτια μπορείτε. Δεν είναι ανάγκη να είναι ομοιόμορφα. Μετά, ψιλοκόψτε τα μυρωδικά. Εδώ θα πρέπει να είστε σχολαστικοί, να γίνουν σχεδόν σκόνη. Αν δεν έχει κοπεί καλά το δεντρολίβανο, γίνεται ενοχλητικό όταν ψηθεί. Σαν πευκοβελόνες. Αδειάζετε το κρεμμύδι και τα μυρωδικά στις πατάτες.

Ρίχνετε τον χυμό λεμονιού, το αλάτι και λίγο ελαιόλαδο στις πατάτες, και ανακατεύετε πολύ καλά, ώσπου να μην κολλάνε πλέον οι πατάτες μεταξύ τους. 

Όταν φουσκώσει το ζυμάρι, το απλώνετε σε ταψί, πάνω σε λαδόκολλα (για να μην πλένετε 40 ώρες μετά). Απλώνετε πάνω του τις πατάτες. Αναλόγως της υπομονής σας, μπορείτε είτε να τις απλώσετε μία μια, είτε να τις πετάξετε ατάκτως. Απλώς, φροντίστε να έχετε παντού, και να είναι σε ίδιο πάχος το στρώμα πατάτας παντού. 

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στον αέρα, στους 190 βαθμούς, για περίπου 40 λεπτά, ή ώσπου να ροδίσουν οι πατάτες. Αν θέλετε μπορείτε να σερβίρετε την πίτσα με πράσινη σαλάτα και με κάποιο ντιπ (για ντιπ). Μείγμα γιαουρτιού, μαγιονέζας, σκόρδου και μυρωδικών θα πήγαινε ταμάμ.

Να και η μπουκιά: 

Μακαρόνια ολικής με αρωματική σάλτσα μελιτζάνας

Μοσχοβολάει καλοκαίρι αυτό το φαγητό. Δύσκολο δεν είναι, αλλά ενδεχομένως να σας κάτσει λίγο βαρύ στο στομάχι, λόγω της μελιτζάνας. Γίνεται στο πι και φι, αν εξαιρέσεις το χρόνο που χρειάζεται η μελιτζάνα να ξεπικρίσει. Ο συνδυασμός μελιτζάνας, βασιλικού και παρμεζάνας είναι ιδιαιτέρως αγαπητός στην Ιταλία. Να εδώ που το κάναμε μακαρονάδα.

Ιδού το οπτικό:

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ασχοληθώ σοβαρά με τις φωτογραφίες των φαγητών μου. Αυτό μοιάζει απαίσιο.

Υλικά: (για 4 λέω γιατί τόσο θα έπρεπε να είναι)

• 1 πακέτο μακαρόνια ολικής άλεσης
• 2 μελιτζάνες ζουμπουρλούδικες
• 2 κρεμμύδια μέτρια ή ένα μεγάλο
• 1 σκελίδα σκόρδο ή λίγο σκόνη σκόρδου
• 1 τριμμένη ντομάτα (συσκευασία, όχι χυμό, όχι κονκασέ, όχι πελτέ, το άλλο)
• 2 κουταλιές της σούπας πελτέ ντομάτας
• χυμό από μισό λεμόνι
• αλάτι μπόλικο
• πιπέρι
• φρέσκο βασιλικό, μια χούφτα
• φρέσκια ρίγανη, μερικά κλαράκια
• μαϊντανό, μια χούφτα
• ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Κόβουμε τη μελιτζάνα σε μικρά κυβάκια. Τα προτιμώ μικρά, γιατί τα γατοκέφαλα μελιτζάνας με αηδιάζουν. Αν θέλετε πάντως, μπορείτε να τα κόψετε και χοντρά. Αδειάζουμε τους κύβους σε ένα σουρωτήρι, πασπαλίζουμε με μπόλικο αλάτι, ανακατεύουμε καλά, και τα αφήνουμε να κάτσουν έτσι να ξεπικρίσουν, τοποθετώντας κάτι βαρύ πάνω τους (μια κατσαρόλα, ένα τηγάνι, κάτι). Άλλοι λένε 15 λεπτά, άλλοι μια ώρα, θα δείτε μαύρα ζουμιά να βγαίνουν από το σουρωτήρι, άρα θα ξέρετε πότε ήρθε η ώρα.

Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια, πολύ μικρούτσικα. Ψιλοκόβετε και τα μυρωδικά τα φρέσκα, να τα έχετε έτοιμα. Σε ένα τηγάνι τσιγαρίζετε τα κρεμμύδια και το σκόρδο, μέχρι να πάρουν λίγο χρώμα. Προσθέτετε την μελιτζάνα, αφού πρώτα την ξεπλύνετε λίγο και την πατικώσετε να φύγουν τα ζουμιά. Συνεχίζετε το σωτάρισμα ώσπου να μαλακώσει η μελιτζάνα, προσθέτετε τα μυρωδικά και το πιπέρι και σβήνετε με το χυμό λεμονιού. 

Σε αυτή τη φάση προσθέτετε τον πελτέ και αφήνετε λίγο να τσιγαριστεί. Μετά προσθέτετε το χυμό ντομάτας, και αφήνετε να πάρει βράση.

Στο ενδιάμεσο, βράζετε τα μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες, σε καλά αλατισμένο νερό. Κρατάτε μια κούπα από το μακαρονόζουμο για τη σάλτσα, πιθανό να χρειαστεί.

Αν η σάλτσα βράσει τόσο ώστε να χάσει τα ζουμάκια της εντελώς, προσθέστε το μακαρονόζουμο. Δεν θέλουμε να είναι υδαρής η σάλτσα, αλλά δεν θέλουμε να είναι και στεγνή. Να έχει πήξει όμορφα. 

Τώρα, αν θέλετε, μπορείτε σε ένα μπωλ κάθε φορά να αδειάζεται μια μερίδα μακαρόνια, και από πάνω δυο κουτάλες σάλτσα, και να ανακατεύεται να πάει παντού. Εδώ είναι που κάτω από κανονικές συνθήκες θα χρειαστείτε το μακαρονόζουμο ώστε να μην βγει στεγνό το μακαρόνι. Πασπαλίζετε με παρμεζάνα, διακοσμείτε με ένα μπουκετάκι βασιλικό, και σερβίρετε το ψαγμένο μακαρόνι σας.

Αν είστε σαν εμάς σερβίρετε τα μακαρόνια, αφού πρώτα τα λαδώσετε ή τα βουτυρώσετε, αν δεν νηστεύετε, πασπαλίζετε με εξαιρετική πικάντικη γραβιέρα και από πάνω σάλτσα. Μετά ξανά τυράκι, πηρούνι και τραπέζι. Έτσι.

Μπρουσκέτες με ντομάτα

Ε, ας έχουμε και ένα κοσμικό ορεκτικό στη λίστα μας. Αυτό εδώ είναι μονδέρνο, το τρώνε στα καλά ιταλικά εστιατόρια, και είναι τόσο απλό μεζεδάκι, που κρίμα να το πληρώνετε μια περιουσία. Εγώ τόχω εδώ σε ελεύθερη παραλλαγή, με βάση τις γεύσεις που συνηθίζουμε στην Ελλάδα. Γενικά, μπρουσκέτα είναι το φρυγανισμένο ψωμί με πράματα επάνω. Σαν ισπανικό τάπας ξερωγώ, αλλά ιταλικό. Η απλούστερη μορφή του είναι η ντοματοσαλάτα. Ιδού το οπτικό:

Τρώγεται μόνο ζεστό. Άμα κρυώσει και κάτσει, νοτίζει το ψωμί και γίνεται νιανια.

Υλικά για δυο άτομα:

• Δυο φέτες ελαφρώς μπαγιάτικο χωριάτικο ψωμί. Μπαμπάτσικες οι φέτες, όχι λεπτές σαν τσιγαρόχαρτο.
• 1 ντομάτα ώριμη ψιλοκομμένη
• 1 κουταλιά της σούπας φρέσκια ρίγανη (η διαφορά από την ξερή είναι εντυπωσιακή)
• 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• 1 κουταλιά της σούπας κάπαρη ψιλοκομμένη
• λίγο αλάτι (to taste)
• λίγο ξύδι
• Προαιρετικά υλικά: λίγο κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο και λίγο τριμμένη φέτα

Εκτέλεση:

Προφανώς και ψήνετε στο γκριλ ή στην φρυγανιέρα το ψωμί, αφού πρώτα έχετε ανακατέψει τα υλικά της ντοματοσαλάτας σε ένα μπωλ. Αφού ψήσετε το ψωμί, αδειάζετε κουταλιές της σαλάτας πάνω στο ψωμί, να πάει και το ζουμάκι να ποτίσει. Άμα θέλετε, στολίζετε με λίγο φρέσκια ρίγανη. Άμα δεν θέλετε, δεν στολίζετε.

Αγκινάρες αλά πολίτα

Η μάνα μου έχει ένα κακό συνήθειο. Όταν ένα τρόφιμο δεν της αρέσει, δεν το μαγειρεύει για κανέναν. Αυτό το φαγάκι, λοιπόν, δεν το γνώριζα, ώσπου γνώρισα τον άντρα μου και κατά προέκταση, την πεθερά μου. Εκείνη μου το σύστησε, εκείνη μου το μαγείρευε, και τώρα εκείνη με εφοδιάζει με αγκινάρες από τον κήπο της, έτοιμες καθαρισμένες, κομμένες και όμορφα τακτοποιημένες για την κατάψυξή μου. Ο οποίος μπαχτσές βέβαια μας εφοδιάζει με αρκετά λαχανικά ακόμα, αλλά τώρα ας επικεντρωθούμε στις αγκινάρες.

Αν δεν έχετε πεθερά, απευθυνθείτε στον καταψύκτη οικείου σούπερ μάρκετ. Αν αποφασίσετε να αγοράσετε φρέσκες αγκινάρες, αυτό το μπλογκ δεν είναι για εσάς. Δεν ξέρω να καθαρίζω αγκινάρες, και δεν θα μάθω ποτέ, νομίζω. Το θετικό είναι ότι τουλάχιστον τις αναγνωρίζω στον πάγκο της λαϊκής αγοράς.

Αν διαθέτετε χύτρα ταχύτητας, το φαγητό είναι πανεύκολο. Αν όχι, απλά θα πρέπει να δώσετε βάση στους χρόνους βρασίματος της πατάτας, του καρότου και της αγκινάρας, βάζοντάς τα με αυτή τη σειρά, ώστε να βράσουν όλα στον ίδιο χρόνο.

Ιδού το οπτικό:

Μου άρπαξε ελαφρώς, διότι μιλούσα στο τηλέφωνο όσο ψήνονταν. ΑΙΣΧΟΣ!

Υλικά (για 4 άτομα):

• 1 συσκευασία αγκινάρες κατεψυγμένες
• 4 φρέσκα κρεμμυδάκια (αν είναι πολύ μικρά, κάντε τα 6)
• 1 μέτριο κρεμμύδι
• 2 λεμόνια (αν το θέλετε λιγότερο ή περισσότερο ξινό, κανονίστε ανάλογα)
• 1 μάτσο άνηθο
• 3 καρότα μέτρια (όχι τα τέρατα γιατί είναι αγριευτικά, όχι τα κούτσικα γιατί χάνονται)
• 4 πατάτες μέτριες
• αλάτι, πιπέρι
• 1 κουταλιά αλεύρι
• μπόλικο ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια (από τα φρέσκα κρατάτε και λίγο από το πράσινο) και τα ζεματάτε λίγο στο λάδι στην χύτρα. Θέλουμε να μην αλλάξουν χρώμα, οπότε προσοχή μην τα αφήσετε πολύ ώρα.

Καθαρίζετε πατάτες και καρότα και τα κόβετε όλα σε μέγεθος μπουκίτσας. Μπουκίτσας, όχι γατοκέφαλου. Ψιλοκόβετε τον άνηθο, και τα προσθέτετε όλα μαζί στην χύτρα.

Αλατοπιπερώνετε. Μην βάλετε πολύ αλάτι, βάζετε ήδη αρκετό λεμόνι.

Στύψτε τα λεμόνια. Στο ίδιο σκεύος αδειάστε το αλεύρι και μισό ποτήρι νερό και ανακατέψτε τα όλα μαζί. Αδειάστε αυτό το μείγμα στην κατσαρόλα και ανακατέψτε καλά. Σε αυτό το σημείο, να έχετε χαμηλώσει τη φωτιά στο 7/10. 

Παίρνετε τώρα τις αγκινάρες, και με περισσή αγάπη και προδέρμ, τις ακουμπάτε μέσα στο φαγητό εδώ και κει. Κλείνετε το καπάκι της χύτρας και αφήνετε.

Όταν πεταχτεί το μαντζαφλαράκι και σημάνει συναγερμό η χύτρα, αφού ξεπεράσετε τον τρόμο σας, αφήστε να βράσει 2 λεπτά, και μετά σβήστε τη φωτιά. Όταν πέσει το μαντζαφλαράκι, και κάνει κλικ η ασφάλεια, δεν θα κινδυνεύετε πλέον, και θα μπορείτε να ανοίξετε το καπάκι με ασφάλεια. Μην ανακατέψετε με κουτάλι, θα χαλάσουν οι αγκινάρες ( στο σχήμα).

Λογικά σε αυτή τη φάση είναι έτοιμες για σερβίρισμα. Συνοδέψτε με τυράκι φέτα, αν δεν νηστεύετε, και ψωμί με τραγανή κρούστα.

Φαλάφελ σουβλάκια

Ρεβυθοκεφτέδες μέσα σε αραβικές πίτες τυλιγμένοι, με μπόλικη σαλάτα και σάλτσα ταχινιού. Ακούγεται λιγωτικό; Μπορεί και να είναι λίγο, αλλά ευτυχώς υπάρχει το μπόλικο λεμονάκι να τα ισορροπήσει τα πράγματα. Τα λέω φαλάφελ και όχι ρεβυθοκεφτέδες γιατί είναι αρωματισμένα με μπόλικα μπαχαρικά, σε αντίθεση με τους δικούς μας που είναι λίγο πιο ήπιοι. Να έχετε στο νου σας ότι αν δεν σας αρέσουν τα μπαχάρια, αυτή η συνταγή δεν είναι για σας.

Σε αυτό το σημείο να σας τονίσω ότι το μείγμα των μπαχαρικών που χρησιμοποιείται δεν είναι σταθερό. Είναι όπως οι δικοί μας κεφτέδες εδώ, στους οποίους το κάθε μέρος βάζει άλλα υλικά ή αρωματικά. Ε, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα Φαλάφελ. Έκαστος βάζει ότι μυρωδικό θέλει. Η βάση όμως είναι ότι είναι πικάντικα και βαθιά αρωματικά. Εγώ θα σας παραθέσω το συνδυασμό που έφτιαξα και απόλαυσα.

Έπειτα, ναι είναι σουβλάκια, τουτέστιν, τζανκ, αλλά πιο υγιεινό τζανκ από αυτό, δύσκολα θα βρείτε. Ο συνδυασμός του οσπρίου με το ταχίνι, δυο από τις θρεπτικότερες τροφές έβερ, με τα λαχανικά, συγχωρεί εύκολα το γεγονός ότι οι κεφτέδες είναι τηγανιτοί και δεν γίνονται στον φούρνο. Είναι επιπλέον πλήρως νηστίσιμο φαγητό.

Τέλος, λέμε σουβλάκια και σκεφτόμαστε ότι θα είναι εύκολα στην ετοιμασία τους και γρήγορα. Όταν τελείωσα η κουζίνα ήταν σαν βομβαρδισμένη και εγώ ψόφια. Άξιζε; Θα σας πω ότι ναι, διότι έφτιαξα αρκετά φαλάφελ για 3 δόσεις (2 άτομα είμαστε) και έβαλα τα υπόλοιπα στην κατάψυξη για άλλη φορά.

Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι αυτή η συνταγή χρειάζεται προετοιμασία από την προηγούμενη ημέρα.

Θα σας δείξω το σύνολο του τραπεζιού, που ήταν αυτό:

Αρκετά να χορτάσει μικρός στρατός. Μας έμειναν και για τις επόμενες μέρες (πληθυντικός)

Υλικά για 5-6 φαγανά άτομα:

Για τα φαλάφελ:

• 1/2 κιλό ρεβίθια
• Λίγη σόδα μαγειρική
• 1 ματσάκι μαϊντανό
• 1 ματσάκι δυόσμο
• 3 φρέσκα κρεμμυδάκια
• 1/4 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις (μπορεί να χρειαστεί παραπάνω πάντως) + λίγο ακόμα για το πλάσιμο
• 1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν
• 4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• 4 κουταλιές της σούπας ταχίνι
• χυμός από 2 λεμόνια (αν θέλετε μπορείτε να βάλετε και ξύσμα αλλά δεν νομίζω ότι δένει ιδιαίτερα)
• Αλάτι (όσο θέλετε εσείς, ώστε να σας είναι εντάξει στη γεύση)
• 1 κουταλιά της σούπας πάπρικα κόκκινη γλυκιά
• 1 κουταλάκι ρίγανη ξερή
• 1 κουταλάκι θυμάρι ξερό
• 1 φακελάκι σουσάμι
• 1 φακελάκι κουκουνάρι
• όσο πιπέρι καγιέν αντέχετε (ή και καθόλου, αλλά ας είναι λίγο σπάισυ. Εγώ έβαλα από το λαδάκι με τις τσούσκες που έχω) ή χαρίσα αν έχετε
• Προαιρετικά: μισό κουταλάκι κύμινο τριμμένο και ένα κουταλάκι ξερό κόλιανδρο
• Ηλιέλαιο για το τηγάνισμα

Για τη σάλτσα ταχινιού:

• 1/4 κούπα ταχίνι
• Χυμό ενός λεμονιού
• 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• αλάτι
• λίγο σκόρδο (αν βάλετε φρέσκο, μια σκελίδα ολόκληρη, αν βάλετε σκόνη, μια πρέζα

Για τα σουβλάκια: 

• Αραβικές πίτες (πήρα αυτές που στο σούπερ μάρκετ περιγράφονται ως λιβανέζικο ψωμί, και είναι σαν μεγάλες αραβικές πίτες)
• 4 μικρά αγγουράκια
• 2 ντομάτες
• μισό κεφάλι σαλάτα iceberg
• ελαιόλαδο, αλάτι, λεμόνι, λίγο κόλιανδρο φρέσκο ή μαϊντανό

 

Εκτέλεση:

Αποβραδίς, βάζουμε τα ρεβίθια σε μια λεκανίτσα με μπόλικο νερό και λίγη σόδα. 

Επίσης, ετοιμάζουμε τη σως ταχινιού, ανακατεύοντας όλα τα υλικά σε ένα βαζάκι με καπάκι και κουνώντας αυτό το βαζάκι μανιασμένα ώσπου να ενωθούν τα υλικά. Αν χρησιμοποιήσουμε φρέσκο σκόρδο, βάζουμε τη σκελίδα ολόκληρη στο βάζο, άκοφτη, ώστε να την απομακρύνουμε το πρωί. Αν η σως γίνει πολύ κρεμώδης και δεν μας αρέσει αυτό, τη σπάμε με λίγο νεράκι ανακατεύοντας ώσπου να πάρει την υφή που θέλουμε. Το σημειώνω αυτό επειδή το ταχίνι είναι περίεργο υλικό και αντιδρά παράξενα γενικώς. Όταν είναι έτοιμη η σάλτσα, τη βάζουμε στο ψυγείο να τραβήξει, ώσπου να τη σερβίρουμε.

Την επόμενη ημέρα, ξεπλένουμε καλά τα ρεβίθια και τα βάζουμε στην χύτρα να βράσουν. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προβρασμένα ρεβίθια κονσέρβας, αλλά γενικά αντιπαθώ τις κονσέρβες για τέτοια είδη. Όταν ετοιμαστούν, τα αδειάζουμε σε σουρωτήρι, τα ξανα-ξεπλένουμε.

Τώρα, θα ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα υλικά. Πλένουμε σχολαστικά τα μυρωδικά και τα κρεμμύδια, και τα κόβουμε.

Περνάμε πρώτα το σουσάμι και μετά το κουκουνάρι από ένα αντικολλητικό τηγανάκι, χώρια, ίσα να πάρουν χρώμα και τα δυο.

Παίρνουμε το πολυαγαπημένο μας μπλέντερ, και αδειάζουμε μέσα τα ρεβίθια μας. Αν δεν χωράνε όλα τα κάνουμε σε δυο τρεις δόσεις. Σημαντικό είναι, τα υπόλοιπα υλικά να περάσουν όλα από το μπλέντερ με τουλάχιστον μια δόση ρεβίθια- δηλαδή, να μην αλεστούν μοναχά τους, αλλά με ρεβίθια μαζί.

Ραβδομπλέντερ

Οπότε στο μπλέντερ βάζουμε κάθε φορά τα εξής υλικά: ρεβίθια, μαϊντανό, δυόσμο, κρεμμυδάκια, κουκουνάρια,ελαιόλαδο, ταχίνι, χυμό λεμονιού. Δεν θα βάλουμε: μπαχαρικά, αλεύρι, μπέικιν, σουσάμι. Αλέθουμε ώσπου να γίνουν ένας απαλός πουρές και αδειάζουμε σε μια λεκανίτσα. 

Όταν τελειώσουμε με το μπλέντερ, και έχουμε αλέσει όλα τα υλικά, προσθέτουμε στην λεκάνη τα ξερά μυρωδικά, τα μπαχαρικά, το αλεύρι, το μπέικιν και το ψημένο σουσάμι, και τα ζυμώνουμε με το χέρι μας, να ενωθούν τα πάντα παντού. Φροντίζουμε να παίρνουμε πάντα και υλικό από τον πάτο και τις άκρες της λεκάνης με το χέρι μας. Αφήνουμε τη ζύμη λίγο να ξεκουραστεί.

Πλάθω κουλουράκια.

Τα πλάθουμε σαν πλακουτσωτά σουτζουκάκια (αν τα τυλίξουμε. Αν τα σερβίρουμε τα κάνουμε ότι σχήμα θέλουμε), βρέχοντας τα χέρια μας με λίγο αλεύρι, και τα αραδιάζουμε να τα ετοιμάσουμε για το τηγάνισμα. 

Αν έχετε φριτέζα, τηγανίστε τα εκεί. Αν όχι, τηγανίστε τα σε τηγάνι βαθύ, με αρκετό λάδι, σε δυνατή φωτιά. Δοκιμάστε πρώτα με ένα, να δείτε αν διαλύεται. Αν διαλύεται, προσθέστε αλευράκι, ώσπου να σταματήσει να διαλύεται. 

Σε αυτό το σημείο να τονίσω τα εξής για το τηγάνισμα αυτών των κεφτέδων:

1. Δεν βάζουμε ποτέ στο τηγάνι παραπάνω από 3-4 κομμάτια
2. Περιμένουμε να κάψει καλά το λάδι
3. Μεταξύ των τηγανιών, αφήνουμε το λάδι να ξανακάψει
4. Ποτέ μα ποτέ δεν χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία του ματιού κατά τη διάρκεια του τηγανίσματος.

Αλλιώς, θα πάθετε ότι έπαθα εγώ, αχρηστεύοντας ένα τηγάνι λάδι και μια τηγανιά κεφτέδες:

Καταστροφή!

Τα τηγανίζουμε λοιπόν 3-3 ή το πολύ, 4-4 μαζί, για 2-3 λεπτά από κάθε πλευρά, και βγάζοντας τα, τα ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί για να τραβήξει την περίσσια του λαδιού.

Όσο αυτά τηγανίζονται, ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα:

Ετοιμάζοντας πακετάκι

Κόβουμε ένα κομμάτι ικανό, λαδόχαρτο. Το βρέχουμε κάτω από τη βρύση, τσαλακώνοντάς το. Το ζουλάμε λίγο με το χέρι να φύγουν τα πολλά νερά. Τυλίγουμε με αυτό, όπως είναι βρεγμένο, τις πίτες, και τις περνάμε ένα λεπτό από τα μικροκύματα, για να μαλακώσουν και να ζεσταθούν οι πίτες, μέσα στο υγρό πακετάκι τους. Γίνονται αφράτες και υπέροχες. 

Ετοιμάζουμε τη σαλάτα που θα μπει στις πίτες: ψιλοκόβουμε τα σαλατικά (εμείς τα κάναμε σκέτα σε στικ, αλλά ήτο θέμα τεμπελιάς. Το σωστό είναι να κοπούν μικροσκοπικά κυβάκια και να ντυθούν με σάλτσα), τα ανακατεύουμε με το αλάτι, το ελαιόλαδο, τον χυμό λεμονιού και τον κόλιανδρο (μαϊντανό αν δεν μας αρέσει), και τα αδειάζουμε σε μια μικρή σαλατιέρα.

Σε άλλο πιάτο αραδιάζουμε τις πίτες.

Σε τρίτο πιάτο αραδιάζουμε τους κεφτέδες.

Σερβίρουμε και την σάλτσα στο τραπέζι.

Και έτοιμο το φαγητό, να λερωθούμε παρέα με ταχίνια και λάδια που τρέχουν:

Παίρνουμε μια πίτα, την πασαλείβουμε με ταχινο-σως, βάζουμε σαλάτα, τους κεφτέδες, τυλίγουμε σε σφιχτό ρολό, και μπουκώνουμε ευχαριστημένοι.

Σημείωση:

Το φαγητό θέλει οπωσδήποτε τη σαλάτα, για να το δροσίσει. Προτείνω, αν δεν σας φτάνει η σαλάτα, να το συνοδέψετε με ένα δροσερό αιράνι. 

Ετοιμάστε το σπίτι σας, ανακατεύοντας μια αγελαδίτσα (το γιαούρτι, όχι το ζώο), σε μια κανάτα, με νερό τόσο ώστε να γίνει ρόφημα. Προσθέστε ψιλοκομμένο δυόσμο και πάγο για πρόσθετο εφέ και για να σας περάσουν για πολύ ψαγμένους με την παράδοση κιέτς.

Κρεμμυδοκεφτέδες

Μια χαρά μεζεδάκι, και για μπουφέ, αφού διατηρούνται τραγανά και δεν νοτίζουν εύκολα. Είναι εξαιρετικά αρωματικοί, και δεν έχουν την γνωστή γλύκα των μαγειρεμένων κρεμμυδιών. Βγαίνουν σε δύο εκδοχές: νηστίσιμοι και αρτύσιμοι. Η συνταγή που έφτιαξα σήμερα ήταν νηστίσιμη, θα σας δώσω όμως και τα υλικά για τους αρτύσιμους. Σχετική φωτό:

Λαχταριστός, αν και δαγκωμένος.

Υλικά:

• Ένα μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια, καθαρισμένα, κομμένα σε κομμάτια (όλο το άσπρο και το τρυφερό κομμάτι του πράσινου κρατάμε)
• μια χούφτα μαϊντανό ψιλοκομμένο
• μια χούφτα άνηθο ψιλοκομμένο
• μισή χούφτα δυόσμο ψιλοκομμένο
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
• αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (περίπου 1-2 κούπες)
• νεράκι (με το μάτι)
• ηλιέλαιο για το τηγάνισμα

Υλικά για  συνοδευτική σως:

• 3-4 κουταλιές ταχίνι
• λίγο χυμό λεμονιού
• μισή σκελίδα σκόρδο λιωμένη
• αλάτι, πιπέρι κατά βούληση
• λίγο ξερή ρίγανη

Εκτέλεση:

Όπως καταλαβαίνετε από την λίστα των υλικών, η συνταγή είναι μπακάλικη, και είναι της γενικότερης τεχνοτροπίας "με το μάτι" της γνωστής Ελληνίδας μάνας. Μάνα πόσο ρύζι να βάλω; Ε, όσο πάρει. Θα σας το εξηγήσω όσο μπορώ, τα ρέστα στη φωτό του μείγματος πριν ψηθεί.

Ρίχνετε όλα τα υλικά σε μια λεκανίτσα, εκτός από το αλεύρι και το νερό. Τα ανακατεύετε με ένα κουτάλι. Ξεκινάτε το αλεύρι με μια κούπα, ανακατεύετε. Σε αυτή τη φάση θα είναι σαν αλευρωμένα κρεμμύδια. Προσθέτετε λίγο νερό. Και μετά, προσθέτετε εναλλάξ αλεύρι και νερό έως να γίνει ένας πηχτός χυλός. Να, έτσι --->

Σε ένα τηγάνι ζεσταίνετε καλά το λάδι. Να είναι λίγο μπόλικο. Μπορείτε να τηγανίσετε στο ίδιο λάδι και άλλη φορά. Ρίχνετε μέσα στο καυτό λάδι κουταλιές κουταλιές το μείγμα. Μην φορτώσετε το τηγάνι πολύ, δεν θα ψηθούν καλά. Ψήνετε 2-3 λεπτά από κάθε μεριά, ή μέχρι να γίνουν τραγανά, τα βγάζετε και τα ακουμπάτε σε χαρτί κουζίνας να τραβήξει λίγο την περίσσια του λαδιού.

Σερβίρετε ζεστούς με τη σως, ή με σαλατούλα, ή σκέτους.

Σημείωση:

Αν θέλετε να τους κάνετε αρτύσιμους, απλά προσθέστε στο παραπάνω μείγμα, μισή κούπα τυρί φέτα ανακατεμένη με κάποιο πικάντικο κίτρινο τυρί και 1 αβγό. Τα βάζετε αυτά τα υλικά πριν αυγατίσετε το μείγμα με νερό.

Σάμαλι σερμπέτι

Σιμιγδαλένιο και σοροπιαστό γλυκάκι αυτό, σερμπέτι σκέτο. Απευθύνεται στους ανθρώπους που αγαπούν τα βαριά γλυκά, τρώγεται δε σε μικρά κομμάτια, ιδανικά συνοδευμένο με παγωτό καϊμάκι να του δροσίσει λίγο τη γλύκα. Και να φανταστείτε είναι πειραγμένη η συνταγή.

Χρυσαφένιο, χωρίς αβγά ή λιπαρή ύλη.

Υλικά:

• 2 κούπες σιμιγδάλι χοντρό
• 1 κούπα σιμιγδάλι λεπτό
• 1 1/2 κούπα χυμός πορτοκάλι
• 2 βανιλίνες
• ξύσμα από ένα λεμόνι και ένα πορτοκάλι
• 5 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν
• 1 κουταλάκι του γλυκού σόδα μαγειρική
• 1/2 κούπα ζάχαρη
• μερικά λευκά αμύγδαλα ωμά

Για το σιρόπι:

• 3 κούπες ζάχαρη
• 3 κούπες νερό
• Ο χυμός και η φλούδα ενός λεμονιού
• 1 σφηνάκι λικέρ μαστίχας

Εκτέλεση:

Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε όλα τα υλικά της ζύμης, εκτός από το χυμό πορτοκάλι και τη σόδα. Τούτα τα δύο τα ανακατεύουμε σε ένα σκεύος με χώρο, να διαλυθεί η σόδα, πριν τα προσθέσουμε στα στέρεα υλικά. Υπόψη, η σόδα θα αφρίσει μέσα στο χυμό, οπότε είτε ανακατέψτε τα πάνω από το μπωλ με τα σιμιγδάλια, ή κάντε το σε δοχείο πλούσιο σε χώρο. 

Η ζύμη θα βγει αρκετά αραιή, μην τρομάξετε, έτσι πρέπει να είναι. Το χρωμάτακι της δεν είναι και ότι ομορφότερο έχω δει στη ζωή μου, αλλά, γλυκό χωρίς αβγό, χλωμό θα βγει. Παίρνουμε ένα ταψάκι σε ότι σχήμα θέλουμε (εγώ χρησιμοποίησα το τυπικό στρόγγυλο της κουζίνας, με διάμετρο περίπου 30 εκατοστά- ανάλογα της διαμέτρου του ταψιού θα βγει και το τελικό ύψος του γλυκού, οπότε αποφασίστε τι θέλετε)., το λαδώνουμε λίγο και το πασπαλίζουμε με σιμιγδάλι για να μην κολλήσει το γλυκό μετά. Αδειάζουμε εκεί το χυλό. 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στις αντιστάσεις πάνω κάτω, στους 180 βαθμούς, για περίπου 40 λεπτά (εξαρτάται και από το μέγεθος της φόρμας τελικά). Δέκα λεπτά πριν ολοκληρωθεί αυτός ο χρόνος, βγάζουμε το ταψί από το φούρνο, κόβουμε το γλυκό σε κομμάτια και μπήγουμε ένα αμυγδαλάκι στο κέντρο κάθε κομματιού. Ξαναβάζουμε το γλυκό στο φούρνο για τα τελευταία δέκα λεπτά.

Μόλις ξαναβάλουμε το γλυκό στο φούρνο, ρίχνουμε όλα τα υλικά για το σιρόπι σε ένα κατσαρολάκι και τα βάζουμε να βράσουν. Από τη στιγμή που θα αρχίσει να βράζει το σιρόπι μετράμε 5 λεπτά. Σβήνουμε το μάτι. Περίπου σε αυτό το χρόνο πρέπει να είναι έτοιμο και το γλυκό, το βγάζουμε από το φούρνο. Με μια κουτάλα σοροπιάζουμε σιγά σιγά το γλυκό. Το αφήνουμε να τραβήξει όλο το σιρόπι πριν ρίξουμε το επόμενο. Επιμένουμε λίγο περισσότερο στις γωνίες. Όσο κάθεται, τόσο σφίγγει.