Πίτσα μαμίσια!

Η πίτσα αυτή ονομάζεται μαμίσια, γιατί δεν είναι η υπέροχη Ναπολιτάνικη πίτσα που θα φας στα καλά  ιταλικά εστιατόρια, ούτε είναι η πίτσα που θα φας από τη Ντόμινοζ. Είναι η πίτσα εκείνη που έφτιαχνε η μαμά και μύριζε όλο το σπίτι λιωμένο κίτρινο τυρί και ρίγανη. Και είναι τόσο μα τόσο γλήγορη που και εύκολη που δεν θα το πιστεύετε. (δηλαδή, γρήγορη στην ετοιμασία της, γιατί πάλι θέλει χρόνο για να ψηθεί και να φουσκώσει). Θα δείτε πολλές τεμπέλικες λύσεις, αλλά ποιος είπε ότι το μαγείρεμα πρέπει πάντοτε να είναι εξουθενωτικό;

Υλικά:

Για τη ζύμη:

• 750 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 2 φακελάκια μαγιά ξερή στιγμής
• Χλιαρό νερό (όσο πάρει)
• Αλάτι
• Ελαιόλαδο

Για πάνω της:

• 1 βάζο έτοιμη σάλτσα ντομάτας της αρεσκείας σας (βάζω με ελιές συνήθως)
• 300 γρ. καπνιστή μπριζόλα
• 400 γρ. κίτρινα μαλακά τυριά τριμμένα (γκούντα, έμμενταλ, και κάποιο λίγο αλμυρό και πικάντικο, τύπου μια γραβιέρα)
• 2 ώριμες ντομάτες κομμένες σε ροδέλες
• Παρδαλές πιπεριές σε ροδέλες
• 1 κρεμμύδι κομμένο σε ροδέλες
• Ό,τι έχετε ευχαρίστηση

Σημείωση: μπορείτε να επιλέξετε συνδυασμούς όσο θέλετε γκουρμεδιάρικους (π.χ. μοτσαρέλλα, βασιλικό, ντομάτες ή ρόκα, προσούτο, μπαλσάμικο, ή μελιτζάνες, μπαλσάμικο, ντομάτα, ή ότι άλλο θέλετε εν πάση περιπτώση), απλά έχετε υπόψη ότι το συγκεκριμένο ζυμάρι δεν ενδεικνύεται για αυτή τη δουλειά. Η δική μου επιλογή είναι ακριβώς αυτά που έβαζε η μαμά μου πάντως.

Εκτέλεση:

Ζυμάρι ξεφούσκωτο

Σε μια λεκανίτσα αδειάζετε το αλεύρι, τη μαγιά, αλάτι (περίπου 2 κουταλιές του γλυκού), και αν θέλετε, λίγη ρίγανη (προσοχή, όχι πολύ, γιατί θα πικρίσει), και ανακατεύετε με το κουτάλι. Ρίχνετε μέσα στο μείγμα χλιαρό νερό, τόσο ώστε. Το πόσο είναι αυτό τώρα, είναι δύσκολο να το εξγήσω. Ας πούμε, φτάνει να τραβήξει όλο το αλεύρι, και να μην κολλάει πολύ στα χέρια, και να ξεκολλάει από τα τοιχώματα του μπολ. Θα χρειαστεί ένα δεκάλεπτο ζύμωμα, ώστε να γίνουν τα μαγικά που πρέπει να γίνουν και οι χημείες. Δώστε λίγο σημασία στην διαδικασία του ζυμώματος, και στο πως αλλάζει υφή και μορφή η ζύμη σας, όσο περισσότερο αγωνίζεστε πάνω της. Είναι μια στιγμή μαγική αυτή, όταν από την πολύ αγάπη το ζυμαράκι σας είναι στη σωστή κατάσταση.

Ζυμάρι φουσκωμένο

Αφού λοιπόν, ζυμώσετε για περίπου δέκα λεπτά (δεν χρειάζεται να βάλετε κόπο και ζόρι, με απαλές λύσεις γίνεται δουλειά), ρίξτε μια χούφτα λάδι στο χέρι σας και ζυμώστε το μέσα στο ζυμάρι, ώσπου να πάει παντού το λάδι. Σχηματίστε μια μπαλίτσα με το ζυμαράκι σας, πασπαλίστε τη με λίγο αλεύρι,  σκεπάστε την και αφήστε την στην άκρη να φουσκώσει καμιά ωρίτσα, σε μέρος ζεστό, που να μην φυσάει (προσοχή μεγάλη στα ρεύματα, μου έχουν καταστρέψει τσουρέκια και τσουρέκια!!).

Απλώνω ζυμαράκι με χεράκι

Μετά από μία ώρα (ή όποτε φουσκώσει καλά το ζυμάρι), ρίξτε μια γροθιά στο ζυμάρι, περάστε το ένα γρήγορο χέρι, και έπειτα, απλώστε το σε λαδωμένη λαμαρίνα φούρνου. Αν είστε τυχερός/-ή και διαθέτετε baking stone για να ψήνετε τις πίτσες σας, αυτή ΔΕΝ είναι η συνταγή για να το χρησιμοποιήσετε. Το άπλωμα το κάνουμε με το χέρι, τσούκου τσούκου, μέχρι να απλωθεί η ζύμη ομοιόμορφα σε όλο το ταψί. Η συγκεκριμένη ποσότητα μου βγάζει συνήθως δύο πίτσες, για ένα μεγάλο ταψί φούρνου, και ένα μέτριο. 

Ρίχνουμε σαλτσούλα

Απλώνετε από πάνω την έτοιμη σάλτσα ντομάτας, το αλλαντικό, τα τυριά, και έπειτα ότι λαχανικά έχετε επιλέξει. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στον αγέρα στους 200 βαθμούς (αγέρα γιατί ψήνουμε και τα δύο ταψιά μαζί). Όπως με όλα τα γκρατιναρίσματα, το φαγητό είναι έτοιμο όταν ψηθεί εντελώς το τυρί (βέβαια, αν θέλετε να είναι λίγο πιο τραγανή η πίτσα, την αφήνετε μέχρι από χρυσαφί να γίνει το τυρί ελαφρώς καφετί).

Με πράματα επάνω της πολλά

Αν τα βάλετε κάτω, θέλετε σύνολο 15 λεπτά για το ζυμάρι αρχικά, 5 λεπτά να το απλώσετε στο ταψί και 5 λεπτά να το στολίσετε. ΔΕΝ είναι λοιπόν δύσκολο, ούτε χρονοβόρο. Και θα το έχετε φτιάξει σπίτι, χωρίς όλη εκείνη τη λαδίλα του τζανκ.

Καλή επιτυχία!!