Μοσχαράκι ραγού με κρεμμύδια (χαλαρή ερμηνεία)

Εδώ ετοιμάζουμε ένα ραγού χαλαρό, της νέας γενιάς, χωρίς τις ατελείωτες ώρες βράσιμο του κρέατος στην απλή κατσαρόλα, διότι θα μαγειρέψουμε με - μπαναίαμ- τη χύτρα ταχύτητος. Η χύτρα ταχύτητας είναι ο αγαπημένος σύντροφος όλων των εργαζομένων, καθώς και εκείνων των ανθρώπων που προτιμούν το φαγητό τους να διατηρεί καμιά βιταμίνη, ή, εκείνων που θέλουν το φαγητό να ψήνεται δίχως να απαιτεί ένα λιγνιτωρυχείο ρεύμα για να ετοιμαστεί. Θα μάθουμε λοιπόν να μαγειρεύουμε ραγού, χωρίς να είναι αναγκαστικά ραγού, αλλά ίσως, ένα πιο βαθύ κοκκινιστό.

Δεν σας έχω βήμα βήμα φωτογραφίες, γιατί το ξέχασα όσο μαγειρεύαμε. Πάρτε εδώ μια πανοραμική από το έτοιμο φαγητό όμως.

Υλικά: (για 4 φαγανά ή 6 νορμάλ άτομα)

1 κιλό μοσχάρι (εγώ παίρνω μπούτι, ο καλός μου λέει ελιά, εσείς βάλτε ότι θέτε) κομμένο τας κεμπάπ (πιο ψηλό κοκκινιστό)

2 καρότα μεσαία κομμένα σε μικροσκοπικά κυβάκια

4 κρεμμύδια μεσαία κομμένα σε μισοφέγγαρα

1 συσκευασία ντομάτα στον τρίφτη

2 κουταλιές πελτέ ντομάτας

1 δαφνόφυλλο

αλάτι, πιπέρι

Λίγα φύλλα σέλινο (λίγο, ίσα να δώσει λίγο χαρακτήρα)

1 κύβο βοδινού με απόλα

1 ποτήρι κόκκινο κρασί (πάρτε ένα ποτήρι από αυτό που θα σερβίρετε με το φαγητό σας- μην είναι ξιδιάς όμως εντελώς)

Εκτέλεση:

Ζεματάτε το κρέας σε αντικολλητικό τηγανάκι, να σφίξουν λίγο οι ίνες του. Το βάζουμε στην άκρη. Σε χυτροτήγανο, τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι ώσπου να μαλακώσει. Τότε προσθέτουμε το καρότο και το σέλινο. Το αφήνουμε να μαλακώσει και αυτό, και προσθέτουμε το κρέας. Ανακατεύουμε λίγο και αφήνουμε να ροδίσει από όλες τις μεριές του. Σβήνουμε με το κρασί και αφήνουμε να εξατμιστεί το αλκοόλ του κρασιού.

Ρίχνουμε τον πελτέ, τον κύβο, τις ντομάτες, τα μυρωδικά και λίγο νεράκι, ίσα να σκεπαστεί το κρέας, και κλείνουμε την χύτρα. Χαμηλώνουμε τη φωτιά στα 3/4 της δύναμης του ματιού (6/10). Ψήνουμε ώσπου να πεταχτεί το *πράμα*. Τότε, μετράμε 10 λεπτά με το ρολόι και σβήνουμε το μάτι, αλλά αφήνουμε την κατσαρόλα στο ζεστό μάτι. Προπαντός, όμως, δεν πανικοβαλλόμαστε, ΔΕΝ θα ανατιναχτεί η χύτρα, αν είμαστε προσεκτικοί. 

Στο ενδιάμεσο, καθαρίζουμε τη κουζίνα, ετοιμάζουμε το συνοδευτικό, κάνουμε καμιά βόλτα, ξερωγώ κάνουμε ότι θέλουμε, και όταν πέσει το *πράμα*, ανοίγουμε σιγά σιγά την χύτρα. Το χερουλάκι μας καθοδηγεί, θα απασφαλίσει μόνο όταν έχουμε βγάλει αρκετό αέρα από μέσα.

Όταν βγάλουμε το καπάκι της χύτρας, κατά 99% το φαγητό είναι έτοιμο. Αν για οποιονδήποτε λόγο ΔΕΝ είναι έτοιμο, το αφήνουμε με απλό καπάκι να τραβήξει λίγο το ζουμάκι του, να δέσει. Αλλά η περίπτωση να μην λιώνει το κρέας με το πιρούνι είναι πολύ πολύ σπάνια. Θα μοιάζει σαν ραγού, θα μυρίζει σαν ραγού, αλλά δεν θα έχετε περάσει ώωωωρες στην κουζίνα.

Συνοδεύουμε με ρυζάκι και αρακά, ή εκδοχές ζυμαρικών, ή εκδοχές πατάτας, ή και με τίποτα, ή με μια φραντζολάρα ψωμί για παπάρες. Εσείς ξέρετε καλύτερα με τι συνοδεία σας αρέσει το κρέας σας.